18 Μαρτίου 2016
Οι εξάρσεις γκρίνιας στα παιδιά προσχολικής ηλικίας είναι ιδιαίτερα συχνές στη νηπιακή ηλικία και οφείλονται σε πολλούς και ποικίλους λόγους. Ο κυριότερος είναι η έντονη συναισθηματική φόρτιση που βιώνει το παιδί και την οποία δυσκολεύεται λόγω της συναισθηματικής και λεκτικής του ανωριμότητας να διαχειριστεί.
Όταν το παιδί δυσκολεύεται να ελέγξει την γκρίνια και προσπαθεί μέσα από αυτήν να εκφραστεί. Άλλοι λόγοι για γκρίνια είναι η πείνα, η νύστα, η κούραση, ή όταν περιβάλλεται από έντονα ερεθίσματα (π.χ. έντονο παιχνίδι, σουπερμάρκετ, λεωφορεία, κίνηση).
Η γκρίνια είναι φυσιολογική συμπεριφορά και δεν αποτελεί πρόβλημα εφόσον δεν παρεμβαίνει στην ποιότητα της καθημερινότητας του παιδιού. Ωστόσο, επειδή όλοι οι γονείς κουράζονται από αυτήν εμείς σας προτείνουμε μερικούς τρόπους για να τη διαχειριστείτε:
1. Αρχικά διατηρούμε την ψυχραιμία μας
Προσποιούμενοι ότι δεν δίνουμε σημασία στο παιδί που γκρινιάζει, του στέλνουμε το μήνυμα ότι η γκρίνια δεν είναι το κατάλληλο μέσο για να επικοινωνήσει μαζί μας και το ωθούμε σταδιακά στην υιοθέτηση ενός άλλου τρόπου συμπεριφοράς. Το σημαντικό είναι να μη λυγίζουμε στη γκρίνια του και να παραμένουμε σταθεροί.
2. Αποφεύγουμε τους χαρακτηρισμούς
Επικριτικές εκφράσεις, όπως «είσαι πολύ γκρινιάρης» ή «είσαι ανυπόφορος» δεν θα βοηθήσουν καθόλου την κατάσταση. Αυτό όμως που θα βοηθήσει, είναι να του εξηγήσουμε με ήρεμο τρόπο πόσο πολύ μας ενοχλεί αυτό που συμβαίνει, δηλαδή η πράξη του και όχι το ίδιο το παιδί.
3. Ακούμε (πραγματικά) αυτό που έχει να μας πει το παιδί
Μπορεί το παιδί πραγματικά να έχει κάποιο πρόβλημα και να θέλει να μας μιλήσει γι’ αυτό! Γι’ αυτό, δώστε του χρόνο για να σας μιλήσει γι' αυτά που το απασχολούν, το ανησυχούν, το δυσαρεστούν και το κάνουν να γκρινιάζει.
4. Το βοηθάμε να εκφραστεί
Αν το παιδί είναι πολύ μικρό για να εκφραστεί με λόγια, μπορούμε να το βοηθήσουμε λέγοντας για παράδειγμα: «Είσαι θυμωμένος γιατί η μαμά δεν σου αγοράζει το παιχνίδι;». Αυτό θα βοηθήσει πολύ στην εκτόνωση της κατάστασης.
5. Δεν το κοροϊδεύουμε
Ειδικά μπροστά σε άλλους. Αυτό, θα το κάνει να νιώσει πως δεν το σεβόμαστε, πως το υποτιμάτε, πως δεν υπολογίζουμε καθόλου αυτό που μας λέει εκείνη τη στιγμή. Έτσι η γκρίνια θα συνοδευτεί από συναισθήματα απόρριψης και απογοήτευσης.
6. Αποφεύγουμε τις φωνές
Και κυρίως τη βία. Ακόμα και η παραμικρή ξυλιά στέλνει μήνυμα στο παιδί ότι οι ανθρώπινες σχέσεις καθορίζονται από τον νόμο του ισχυρότερου, καθώς και ότι η χρήση βίας είναι θεμιτή.
7. Αποσπάμε το ενδιαφέρον του
Σε πολλές περιπτώσεις, στρέφοντας το ενδιαφέρον του παιδιού σε κάποια ενδιαφέρουσα δραστηριότητα, ξεπερνάμε ανώδυνα τον «ύφαλο» της γκρίνιας.
8. Δείχνουμε σταθερότητα και δεν υποκύπτουμε στα ξεσπάσματά του
Εάν επιμείνετε και δεν «λυγίσετε» από την πίεση της γκρίνιας, έχετε πολλές πιθανότητες να διαπιστώσετε ότι η συμπεριφορά του παιδιού βελτιώνεται αρκετά μέσα σε μόλις μία εβδομάδα.
9. Δίνουμε το καλό παράδειγμα
Δηλαδή αποφεύγουμε να γκρινιάζουμε συνεχώς και για τα πάντα. Ας μην ξεχνάμε ότι τα παιδιά μιμούνται τις δικές μας συμπεριφορές.
10. Δεν γελάμε με τη συμπεριφορά του
Αποφύγετε να αντιμετωπίσετε την γκρίνια του παιδιού σας ως αστεία υπόθεση. Αν γελάσετε με μια τέτοια συμπεριφορά, είτε θα του δημιουργήσετε την τάση να την επαναλάβει, γιατί θα νιώθει πως σας διασκεδάζει και σας ευχαριστεί, ή ακόμα χειρότερα, μπορεί να νιώσει απόρριψη και απογοήτευση θεωρώντας πως γελάτε μαζί του για να το κοροϊδέψετε, πως το υποτιμάτε και πως δεν υπολογίζετε καθόλου αυτό που σας λέει εκείνη τη στιγμή.
Με τη συνεργασία της Μαρίας Ποθητού Σύμβουλος Γονέων & Ανάπτυξης Παιδιού (BSc Psychology )- Υπεύθυνης Επιστημονικού Ιστότοπου Χαμογελάκια www.xamogelakia.com
