Tης Ιωάννας Αναγνώστου 
Οι γονείς με μεγαλύτερα παιδιά διαβάζοντας αυτό το κείμενο θα γελάνε με ανακούφιση, μιας και τα κατάφεραν και βγήκαν ζωντανοί απο τον τυφώνα που ονομάζεται tantrum. Tantrum, σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι αυτό το μαγευτικό ξέσπασμα οργής, νεύρων, εναντίωσης, επιμονής και άγχους που βιώνουν αυτά τα μικρά ανθρωπάκια και δεν μπορούν ακόμη να διαχειριστούν. Ή αλλιώς, είναι αυτό που μεταμορφώνει το παιδί μου σε Hulk, μέσα σε 3 δευτερόλεπτα.
Οι γονείς με μικρότερα παιδιά θα διαβάζουν αυτό το κείμενο γελώντας με σιγουριά, πιστεύοντας πως το δικό τους αγγελούδι δεν θα μεταμορφωθεί ποτέ σε ένα απο αυτά τα ”κακομαθημένα” νήπια που τσιρίζουν, χτυπιούνται στα πατώματα και κοκκινίζουν απο το κλάμα. Πάρε βαθιά ανάσα, θα συμβεί. Οι ειδικοί καταρρίπτουν τις ελπίδες μας, ενημερώνοντάς μας πως σε κάθε παιδί τα tantrums ξεκινούν και κορυφώνονται σε διαφορετική ηλικία, αλλά ο γενικός κανόνας είναι “terrible twos, horrible threes”. Όταν το παιδί σου πλησιάζει τα 2 έτη και μέχρι να απομακρυνθεί απο τα 3 έτη, θα ζήσεις τη δική σου προσωπική κόλαση. Οπλίσου με πολλή πολλή υπομονή, χιούμορ και συμβουλές απο ειδικούς!
Το δικό μας μοναδικό ταξίδι στον κόσμο των tantrums ξεκίνησε νωρίς. Ξαφνικά, το τόσο συνεργάσιμο αγγελούδι μας άρχισε να ξεσπά σε αναίτια κλάματα, να κυλιέται ουρλίαζοντας στο πάτωμα του supermarket, να πετάει πράγματα, να βάζει τις φωνές και με λίγα λόγια, να κοπιάρει εξαιρετικά τον Hulk, τον Rocky, τον Godzilla κι ενίοτε την σειρήνα της πυροσβεστικής! Ευτυχώς απευθυνθήκαμε νωρίς σε εξειδικευμένους παιδαγωγούς και μας ενημέρωσαν για το τι συμβαίνει και πώς να βοηθήσουμε το παιδί μας να το διαχειριστεί όλο αυτό, καθώς και να μπορέσουμε να το μετριάσουμε μέχρι να περάσουμε στο επόμενο level.
Αυτό για το οποίο δεν μπόρεσε κανείς να μας προετοιμάσει ήταν οι αιτίες που θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν αυτή την μεταμόρφωση! Ακολουθούν τα μέχρι στιγμής καλύτερα έτσι όπως τα ζήσαμε, κι ευτυχώς επιβιώσαμε!!
Ο Hulk κάνει την εμφάνισή του γιατί το ψωμί είναι τετράγωνο και όχι στρογγυλό. Βρε καλό μου, κοίτα, όλα έτσι είναι. Όοοοοοοοοχι και δωσ' του κλάμα. Ηρέμησε, να σου το κάνω εγώ στρογγυλό; Ναιιιιιιιιιι. Κάθομαι, κόβω το ψωμί στρογγυλό, ηρεμεί. Ωραία, τώρα να βάλουμε και το τυράκι; Ναι μαμά! Και κόβω στρογγυλό και το τυρί. Κι εκεί ξεκινάει το νέο δράμα γιατί το τυράκι είναι στρογγυλό και όχι τετράγωνο...
Ιανουάριος, τα καλοριφέρ δουλεύουν φουλ, αλλά επιτέλους έξω ο ήλιος λάμπει, τα πουλάκια κελαηδούν κι εμείς ετοιμαζόμαστε χαρωπές για την παιδική χαρά. Αγάπη μου διάλεξες τα ρούχα σου; Ναι μαμάααααα!! Μπράβο! Να έρθω να σε βοηθήσω; Ναι μαμάααα! Κι έχω μπροστά μου ένα χάρμα οφθαλμών που φοράει μαγιό, κασκόλ και προσπαθεί να φορέσει και τα παπούτσια μου. Η επόμενη μίο ώρα κύλησε προσπαθώντας να πείσω τον Hulk πως έξω κάνει κρύο και δεν είναι καλοκαίρι επειδή βγήκε ο ήλιος, πως όχι, τα τακούνια της μαμάς δεν θα την βοηθήσουν στην κούνια, ούτε η φούστα με τα τούλια μας κάνει για την παιδική χαρά, και πως όχι, δεν μπορεί να κάνει τσουλήθρα μόνο με την πάνα...
Supermarket. Για εμάς ένας Γολγοθάς, για το παιδί η σκηνή θεάτρου για να ξετυλίξει το ταλέντο του. Σήκω αγάπη μου απο το πάτωμα. Όοοοοχιιιιι. Μα καρδιά μου αυτό είναι χλωρίνη, δεν μπορείς να την πάρεις αγκαλίτσα! Όοοοχι αγκαλίτσαααα! Θα σου δώσω κάτι άλλο, να μην είναι τόσο επικίνδυνο. Όοοοοοχιιιιι αυτόοοο θελώωωωωω!!!! Και νιώθεις τα βλέματα των περαστικών να σε καρφώνουν και ψάχνεις να δεις αν χωράς να κρυφτείς στο ψυγείο με τα κατεψυγμένα...
Φεβρουάριος. Ο Hulk κάνει ξανά την εμφάνισή του γιατί δεν είναι Χριστούγεννα. Αγάπη μου πέρασαν τα χριστούγεννα, τώρα θα έρθουν οι απόκριες. Όοοοοοχιιιιι εγώ θέλω τον Άγιο Βασίληηηηηηη!!! Και δώστου κλάμα. Λίγες μέρες αργότερα ξαναζήσαμε το δράμα των Χριστουγέννων, σκουπίζοντας όλο το πάτωμα από το κατάστημα με τα αποκριάτικα γιατί δεν είχε στολή Άγιου Βασίλη, ούτε Ρούντολφ, ούτε χιονάνθρωπο...
Προς το τέλος μιας ήρεμης ημέρας, ζωγραφίζουμε με τις δαχτυλομπογιές. Ξαφνικά ο Hulk κάνει την εμφάνιση του γιατί μετά απο 1 ώρα θυμήθηκε πως οι δαχτυλομπογιές έχουν λερώσει τα χέρια της. Καλά αγάπη μου ηρέμησε, θα πάμε να τα πλύνουμε. Και τα πλύναμε. Σταματάει το κλάμα. Κοιτάζει με επιμονή τον καθρέφτη. Ξεσπάει σε νέα κλάματα. Τι συμβαίνει καρδιά μου; Δεν έχω μπλεεεε μαλλιάααααααα...
Ξυπνάς το πρωί γεμάτη ενέργεια και λες θα την κατακτήσω κι αυτή την μέρα. Θα είναι μια υπέροχη μέρα. Κι ενω ζεις το παραμύθι σου, και τρώτε όλοι μαζί πρωινό, ο Hulk αποφασίζει πως αυτή είναι η μέρα που πρέπει να δοκιμάσει να πιεί τον καφέ του μπαμπά. Καταλήγεις να σκουπίζεις τοίχους και πατώματα, μαλλιά και ρούχα, μονολογώντας... αύριο είναι μια νέα μέρα... αύριο θα είναι μια καλή μέρα...
Τραβάς τις κουρτίνες, βρέχει. Κλάμα και φωνές γιατί βρέχει. Αγάπη μου, σε λίγο θα σταματήσει να βρέχει και θα βγει ο ήλιος. Όοοχι θέλω τον ήλιοοοοοο. Έλα, μέχρι να έρθει ο ήλιος, να καθίσουμε να δούμε τη βροχή αγκαλιά! Ηρεμεί. Μετά απο ώρες σταματάει να βρέχει. Νέο κλάμα. Που πήγε η βροχήηηηηηηη;;; Θέλω τη βροχήηηηηηηηη. Καρδιά μου κοίτα, βγήκε ο ήλιος και το ουράνιο τόξο, έλα να του πούμε ένα τραγουδάκι. Ηρεμεί. Μετά απο ώρες νυχτώνει. Νέο κλάμα. Που πήγε ο ήλιοοοοοοος;;; Θέλω τον ήλιοοοοοοο. Μα κοίτα αγάπη μου, βγήκε το φεγγαράκι!!! Τρέμεις την ώρα που θα ξημερώσει και θα ξαναβγεί ο ήλιος...
Και κάπως έτσι, αλαφιασμένη, στα πρόθυρα νευρικής κρίσης, τραγουδάς σαν άλλη Βουγιουκλάκη, κάντε υπομονή κι ο ουρανός θα γίνει πιο γαλανός....
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς,
Η μαμά του Hulk.
