7 Σεπτεμβρίου 2016
Όλοι θέλουμε τα παιδιά μας να είναι αγαπημένα και να παίζουν μαζί χωρίς εντάσεις και καυγάδες, όμως αυτό δεν γίνεται πάντα. Ποια είναι η σωστή στάση που πρέπει να κρατήσει ένας γονιός όταν βλέπει τα παιδιά του να επιτίθενται το ένα στο άλλο;
Διατηρήστε την ψυχραιμία σας.
Όπως δείχνουν οι σχετικές έρευνες, ο μόνος τρόπος για να δείξουμε στα παιδιά τον τρόπο να ελέγχουν τα συναισθήματά τους είναι να κάνουμε το ίδιο με τα δικά μας. Για τα παιδιά εμείς οι γονείς είμαστε πάντα ένα σταθερό σημείο αναφοράς, ένα ασφαλές «καταφύγιο» κι έτσι πρέπει να παραμείνουμε στα μάτια τους -κάτι που προφανώς δεν μπορεί να γίνει εάν παθαίνουμε υστερία κάθε φορά που τσακώνονται. Μαθαίνοντας να παραμένουμε εμείς ήρεμοι θα καταφέρουμε (κάποια μέρα) να δείξουμε και στα παιδιά πως μπορούν κι εκείνα να διατηρούν την ψυχραιμία τους ό,τι κι αν συμβαίνει.
Μην πάρετε το μέρος κανενός.
Επιπλέον, μην επιχειρήσετε να βγάλετε άκρη για το ποιος προκάλεσε ποιον και πώς ξεκίνησε ο καυγάς. Προσπαθήστε να κρατήσετε ουδέτερη στάση και ίσες αποστάσεις.
Υπενθυμίστε τους κανόνες.
Εξηγήστε τους -πάντα σε ήρεμο τόνο- ότι στην οικογένειά σας δεν επιτρέπεται ο ένας να φέρεται στον άλλον χωρίς σεβασμό και καλοσύνη. Και προφανώς, το να φωνάζει και να χτυπάει το ένα το άλλο δεν εναρμονίζεται με τους κανόνες του σπιτιού. Στη συνέχεια ζητήστε τους να λύσουν ήρεμα τη διαφωνία τους.
Χωρίστε τα.
Εάν το ένα ή και τα δύο παιδιά δεν είναι ακόμα σε κατάσταση να κουβεντιάσουν χωρίς φωνές, μπορούν να απομακρυνθούν το ένα από το άλλο. Στη συνέχεια, μιλήστε με το καθένα ξεχωριστά.
Εάν κάποιο έχει χτυπήσει, δείξτε κατανόηση αλλά χωρίς να αρχίσετε να ρίχνετε ευθύνες στο άλλο. Είναι προτιμότερο να αγνοήσετε την επιθετική συμπεριφορά που οδήγησε σ' αυτό το καρούμπαλο και να αφιερώσετε την προσοχή σας στο πώς να περιποιηθείτε το παιδί που πονάει, βάζοντας πάγο ή επίδεσμο και δείχνοντας συμπόνια.
Προσφέρετε άλλους τρόπους να εκτονωθούν.
Εξηγήστε τους πως είναι φυσιολογικό κάποιες στιγμές να νιώθουμε εκτός εαυτού, αλλά ακόμα κι αυτές είναι απαράδεκτο να αντιδράμε χτυπώντας τους άλλους. Πείτε στα παιδιά ότι μπορούν να εκφράσουν τα παράπονα και τα προβλήματά τους χρησιμοποιώντας το λόγο ή με άλλες «ειρηνικές» μεθόδους (π.χ. πείτε τους να πάρουν χαρτί και μπογιές και να ζωγραφίσουν την οργή τους, να πετάξουν τα μαξιλάρια στον καναπέ ή να κλείσουν την πόρτα στο δωμάτιό τους και να βγάλουν μια κραυγή, αν χρειάζεται να εκτονωθούν). Οτιδήποτε, εκτός από το να χτυπήσουν και να πληγώσουν το ένα το άλλο.
Όταν όλοι στο σπίτι ηρεμήσουν, βοηθήστε τα να εκφράσουν τα συναισθήματά τους. Πείτε «προφανώς θύμωσες πολύ όταν η αδερφή σου έκανε αυτό, σωστά;». Δείξτε ότι κατανοείτε την κατάσταση στην οποία βρέθηκε το καθένα, ακούστε τι έχουν να πουν και καταλήξτε σε μια κοινά αποδεκτή λύση.
