Της Τόνιας Χανιώτη 
Θες να βοηθήσεις το μικρό σου να ζωγραφίζει με πιο πολλά χρώματα; Με μεγαλύτερα σχέδια; Προσπαθείς να του πεις να μην περιορίζεται σε ένα μικρό χώρο στο χαρτί;
Είναι εύκολο να το πάρεις από το γλυκό του χεράκι και να το οδηγήσεις στις υπέροχες ζωγραφιές, χωρίς όρια, τις πολύχρωμες με τα τεράστια ανθρωπάκια, τα υπέροχα ματάκια και τα χαμόγελα!
Είναι κάποιες φορές που νιώθουμε ότι τα παιδιά μας «έχουν μείνει πίσω». Λιγάκι. Θεωρούμε ότι θα μπορούσαν πολύ καλύτερα να εκφραστούν, να ζωγραφίσουν, να συζητήσουν, να παίξουν. Όλοι έχουμε το σύνδρομο της μαμάς κουκουβάγιας νομίζω. Αφουγκραζόμαστε τα παιδιά μας και αναγνωρίζουμε πού θα χρειάζονταν ένα μικρό «σπρώξιμο» από εμάς. «Έλα, αγάπη μου, να κάνουμε αυτό το βήμα μαζί!»
Οι ζωγραφιές των παιδιών μάς δείχνουν την κατάσταση στην οποία βρίσκονται. Πώς σκέφτονται και αναλύουν την πραγματικότητα. Πώς καταλαβαίνουν τον κόσμο που τους φτιάξαμε. Πολλές φορές αναγνωρίζουμε ένα πρόβλημα ή αντιλαμβανόμαστε ότι μία δική μας συμπεριφορά τα επηρεάζει αρνητικά. Οι γονείς «κουκουβάγιες» τα νιώθουν και τα κάνουν όλα αυτά. Οι άλλες κατηγορίες γονιών που απλώς περιμένουν από το παιδί τους να είναι το καλύτερο, το πρώτο, το πιο ευγενικό, κοινωνικό, όμορφο, αρχηγικό, ομαδικό κ.λπ. δεν χρειάζεται να διαβάσουν παρακάτω. Δεν τους αφορά.
Άλλες φορές τα παιδιά θέλουν να ανταγωνιστούν τους συμμαθητές τους και να φτιάξουν όλοι μία ζωγραφιά που να περιέχει το σχολείο, τα θρανία, δυο παιδάκια και ένα δέντρο. Κοιτούν πώς το έφτιαξε ο διπλανός τους και προσπαθούν να κάνουν το ίδιο. Μετά υπερήφανα μας δείχνουν το πολύχρωμο, αλλά τεράστιο χαρτί με τα μικρά σχεδιάκια πάνω.
Υπερηφάνια;
Ναι!
Μπορεί και καλύτερα, με πιο μεγάλα σχέδια και περισσότερα χρώματα;
Μάλλον Ναι!
Κι αν δεν μπορεί; Αν δεν είναι έτοιμο ακόμα να αποχωριστεί το ύφος με το οποίο ζωγραφίζει και το κολλητάρι του; Αν δεν έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του γιατί δοκίμασε και δεν τα κατάφερε; Αν πιστεύει ότι η ζωγραφική δεν είναι το δυνατό του σημείο;
Δοκίμασες να του πεις ότι είναι καταπληκτικός ζωγράφος, ότι τα σχέδιά του είναι υπέροχα, με φοβερές λεπτομέρειες (να τις προσέξεις τις λεπτομέρειες), δείχνοντας ενθουσιασμό; Θα του δείξεις έτσι ότι το παραδέχεσαι το παιδάκι σου. Έχει φτάσει στα καλύτερά του! Το θαυμάζεις ήδη.
Πες του μετά, ότι όσο θα μεγαλώνει θα προσθέτει χρώματα πολλά και θα γεμίζει το χαρτί του με μεγαλύτερα σχέδια! Ότι περιμένεις με ανυπομονησία, τώρα πια που είναι ένας καλλιτέχνης, τι άλλο θα φανταστεί και θα αποτυπώσει στο χαρτί! Οι καλλιτέχνες κάνουν ό,τι θέλουν στο χαρτί με τα χρώματά τους!
Δεν χρειάζεται να προσθέσεις τίποτ’ άλλο. Μόλις το πήρες από το γλυκό του το χεράκι, του έδωσες την αυτοπεποίθηση που χρειαζόταν, γιατί είναι ήδη καλλιτέχνης. Αργότερα και μεγαλώνοντας θα αλλάξει ο τρόπος που ζωγραφίζει. Δεν χρειάζεται να πιεστεί και να αγχωθεί τώρα. Μπορεί όμως να δοκιμάσει. Κι αν αποτύχει δεν πειράζει. Γιατί είναι ήδη καλλιτέχνης!
Μόλις το άφησες ελεύθερο να μην ακολουθεί τα στερεότυπα. Να μην προσπαθεί να μοιάσει στα άλλα παιδιά. Του είπες ότι η ζωγραφική δεν έχει κανόνες. Είναι ελεύθερη πια η φαντασία του!
