3 Μαΐου 2017
Της Μαμάς Μαμαδοπούλου 
Ας είμαστε ειλικρινείς. Για τους περισσότερους η λέξη «μουσείο», όταν είμασταν παιδιά, ήταν συνυφασμένη με βαρετές βόλτες σχολικών εκδρομών. Ανυπομονούσαμε να τελειώσει η περιήγηση, για να παίξουμε. Μεγαλώνοντας και εκτιμώντας την αξία αυτών των επισκέψεων, ξέρω πια ότι δεν φταίνε οι χώροι για αυτή την αίσθηση που είχαμε.
Το ενδιαφέρον δημιουργείται από τους ξεναγούς.
Από τις επισκέψεις που η κόρη μου έχει κάνει με το σχολείο της σε μουσειακούς χώρους, μαθαίνω ότι αυτό έχει βελτιωθεί πολύ και οφείλεται και στους εκπαιδευτικούς, αλλά και στα μουσεία, που προφανώς έχουν ξεναγούς που γνωρίζουν πώς θα μιλήσουν στα παιδιά διαφορετικών ηλικιών και θα κεντρίσουν το ενδιαφέρον τους.
Είναι αλήθεια πως μία περιήγηση σε έναν χώρο με εκθέματα για την ιστορία και τη σημασία των οποίων δεν γνωρίζεις τίποτα, μπορεί να γίνει βαρετή (όταν μάλιστα κάποιες φορές μπορεί να μην καταλαβαίνεις καν τι βλέπεις…).
Ένα παιδί σε ένα χώρο γεμάτο έργα τέχνης της αρχαϊκής εποχής είναι σίγουρο ότι δεν μπορεί να αντιληφθεί από μόνο του ότι αυτό που βλέπει είναι κάτι πολύ περισσότερο από φθαρμένα μαρμάρινα αγάλματα.
Οι γονείς ως ξεναγοί στη ζωή των παιδιών, μπορούμε να δώσουμε χρώμα και ουσία, κάνοντας βόλτες μαζί ως οικογένεια και βοηθώντας τα έτσι ώστε η ματιά τους να δει όσα και η δική μας.
Θα μοιραστώ μαζί σας μερικά tip, που έχουν κάνει την κόρη μου να απολαμβάνει τη βόλτα σε ένα μουσείο με αφορμή την πρόσφατη επίσκεψή μας στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το οποίο δεν βαρέθηκε, αν και το επισκέφθηκε 3η φορά.
* Το πρώτο πράγμα που κάνουμε πριν επισκεφτούμε ένα μουσείο, είναι να δημιουργήσουμε ενθουσιασμό και επιθυμία. Αναζητούμε μαζί πληροφορίες που αφορούν τα εκθέματα κια την ιστορία του μουσείου. Ακόμη και αυτή η διαδικασία – προεργασία έχει μεγάλο ενδιαφέρον για ένα παιδί, αφού τη βλέπει ως παιχνίδι.
Έτσι κι εμείς πριν ξεκινήσουμε την πραγματική περιήγηση στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, κάναμε μία διαδικτυακή βόλτα στο site του: http://www.namuseum.gr/wellcome-gr.html
Με αυτόν τον τρόπο η κόρη μου έμαθε ότι πρόκειται για το μεγαλύτερο και αρχαιότερο Μουσείο της Ελλάδας, αλλά και ένα από τα σημαντικότερα του κόσμου.
Επίσης, έμαθε για το εύρος των συλλογών και σημείωσε εκθέματα που ήθελε να δει από κοντά.
* Το δεύτερο σημαντικό στοιχείο, για μια ενδιαφέρουσα περιήγηση είναι να επεξεργαζόμαστε τα εκθέματα στο χώρο, διαβάζοντας μαζί τις περιγραφές και συζητώντας την ιστορία τους ή ακόμη και τη χρήση τους, εάν πρόκειται για αντικείμενα της καθημερινής ζωής ανθρώπων, που έζησαν σε άλλη εποχή και τόπο. Όταν μοιραζόμαστε τις σκέψεις μας, δίνουμε ακόμη μεγαλύτερη διάσταση στην οπτική των πραγμάτων και στην αξία τους.
Από τότε που η κόρη μου ήταν πιο μικρή της μεταφέρω τις εντυπώσεις μου και της μιλάω για το τί θαυμάζω σε αυτά που βλέπω και έτσι άρχισε και εκείνη να παρατηρεί μέσα και από τα δικά μου μάτια.
Θαύμαζα πάντα τις δημιουργίες, τα έργα τέχνης, τα οποία είχαν γίνει με πολύ λιγότερα εργαλεία σε μια εποχή που η τεχνολογία δεν είχε καμία σχέση με τη σημερινή. Σημειώνω βέβαια, ότι τις περισσότερες φορές η σημερινή τεχνολογία στηρίχθηκε στις ανακαλύψεις εκείνης της εποχής.
Αυτό πάλι που πάντα με καθήλωνε είναι ότι αυτά τα αντικείμενα δημιουργήθηκαν αιώνες πριν και σήμερα στέκουν εκεί μπροστά μας. Άνθρωποι που ήταν σαν εμάς είτε τα φιλοτέχνησαν, είτε τα χρησιμοποίησαν κι όμως συνεχίζουν να υπάρχουν εδώ, θυμίζοντάς μας την ιστορία του ανθρώπου στο χρόνο.
Για παράδειγμα, αυτό το αιγυπτιακό ξύλινο γλυπτό.
Είναι σχεδόν 4.500 ετών κι όμως είναι εδώ μπροστά μας.
Μαμά και κόρη σταθήκαμε μπροστά του χαζεύοντάς το για αρκετή ώρα.
Ένα άλλο στοιχείο που έχει βοηθήσει πολύ αυτές τις δικές μας βόλτες στα μουσεία είναι η επιθυμία της κόρης μου να αποτυπώνει στιγμές, φωτογραφίζοντας εκθέματα. Στέκεται περισσότερη ώρα σε κάτι που της τραβάει το ενδιαφέρον.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι τα περισσότερα μουσεία της χώρας μας έχουν κάνει ακόμη πιο ενδιαφέρουσα τη βόλτα για οικογένειες, αφού έχουν δημιουργήσει ειδικούς χώρους που τα παιδιά μπορούν να παίξουν παιχνίδια με θέμα την έκθεση του μουσείου και όχι μόνο. Και είναι υπέροχο γιατί όπως έχουμε ξαναπεί, τα παιδιά μαθαίνουν τον κόσμο μέσα από το παιχνίδι.
Μιας και πήγαμε στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, θα σας πω κάποια γενικά πράγματα από τη βόλτα μας, γιατί αξίζει να πάτε κι εσείς οικογενειακώς π.χ. μια Κυριακή πρωί.
Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο δεν έχει να κάνει μόνο με την αρχαία ελληνική τέχνη. Μπορούμε να δούμε εκθέματα και από την Αρχαία Αιγυπτιακή Τέχνη.
Από τον Οκτώβριο υπάρχει μία εξαιρετικη περιοδική έκθεση στο χώρο του, οι Οδύσσειες. Νομίζω ότι κι άλλη φορά να πάμε, δεν θα την βαρεθώ.
Πρόκειται για την επετειακή έκθεση για τα 150 χρόνια από τη θεμελίωση του Μουσείου. Προσπαθεί να περιγράψει αφαιρετικά το ταξίδι του ανθρώπου, το δοκιμαζόμενο αγώνα του να γνωρίσει νέους τόπους, να τιθασεύσει το περιβάλλον, να διευρύνει τους ορίζοντες του, να δημιουργήσει πολιτείες και να αντιπαλέψει το φθαρτό της ύλης μέσα από τον έρωτα.
Μουσική από το Βαγγέλη Παπαθανασίου και διάχυτος το συμβολισμό από τα έργα κορυφαίων νεοελλήνων ποιητών όπως του Κ.Π. Καβάφη, Γ. Σεφέρη, Ο.Ελύτη και Γ.Ρίτσου με ατμοσφαιρικά όπτικοακουστικό περιβάλλον συστημάτων, που παραχώρησε το Ίδρυμα Ευγενίδου.
Η πρόσβαση στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο είναι πολύ εύκολη, αφού βρίσκεται σε έναν από τους κεντρικότερους δρόμους της Αθήνας, στην οδό Πατησίων και στον αριθμό 44.
Η είσοδος στο Μουσείο για παιδιά και νέους έως 18 ετών είναι δωρεάν
Περισσότερες πληροφορίες για τις ώρες λειτουργίας του και για την είσοδο εδώ: http://www.namuseum.gr/visiting/index-gr.html
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο εξαιρετικός χώρος του cafe, που βρίσκεται σε μια υπέροχη αυλή όπου τις ηλιόλουστες ημέρες δεν την χορταίνεις.
Πάντως γνώμη μου είναι, ότι ακόμη και εάν τελικά δεν καταφέρουμε να κρατήσουμε το ενδιαφέρον των παιδιών στη βόλτα σε ένα μουσείο, ακόμη κι αν τους φανεί βαρετή και πάλι κάτι θα τους έχει μείνει κάτι κι ας μην το έχουν αντιληφθεί.
Η αξία κάποιων αναμνήσεων φαίνεται στο πέρασμα χρόνου.
Ας είμαστε ειλικρινείς. Για τους περισσότερους η λέξη «μουσείο», όταν είμασταν παιδιά, ήταν συνυφασμένη με βαρετές βόλτες σχολικών εκδρομών. Ανυπομονούσαμε να τελειώσει η περιήγηση, για να παίξουμε. Μεγαλώνοντας και εκτιμώντας την αξία αυτών των επισκέψεων, ξέρω πια ότι δεν φταίνε οι χώροι για αυτή την αίσθηση που είχαμε.
Το ενδιαφέρον δημιουργείται από τους ξεναγούς.
Από τις επισκέψεις που η κόρη μου έχει κάνει με το σχολείο της σε μουσειακούς χώρους, μαθαίνω ότι αυτό έχει βελτιωθεί πολύ και οφείλεται και στους εκπαιδευτικούς, αλλά και στα μουσεία, που προφανώς έχουν ξεναγούς που γνωρίζουν πώς θα μιλήσουν στα παιδιά διαφορετικών ηλικιών και θα κεντρίσουν το ενδιαφέρον τους.
Είναι αλήθεια πως μία περιήγηση σε έναν χώρο με εκθέματα για την ιστορία και τη σημασία των οποίων δεν γνωρίζεις τίποτα, μπορεί να γίνει βαρετή (όταν μάλιστα κάποιες φορές μπορεί να μην καταλαβαίνεις καν τι βλέπεις…).
Ένα παιδί σε ένα χώρο γεμάτο έργα τέχνης της αρχαϊκής εποχής είναι σίγουρο ότι δεν μπορεί να αντιληφθεί από μόνο του ότι αυτό που βλέπει είναι κάτι πολύ περισσότερο από φθαρμένα μαρμάρινα αγάλματα.
Οι γονείς ως ξεναγοί στη ζωή των παιδιών, μπορούμε να δώσουμε χρώμα και ουσία, κάνοντας βόλτες μαζί ως οικογένεια και βοηθώντας τα έτσι ώστε η ματιά τους να δει όσα και η δική μας.
Θα μοιραστώ μαζί σας μερικά tip, που έχουν κάνει την κόρη μου να απολαμβάνει τη βόλτα σε ένα μουσείο με αφορμή την πρόσφατη επίσκεψή μας στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το οποίο δεν βαρέθηκε, αν και το επισκέφθηκε 3η φορά.
* Το πρώτο πράγμα που κάνουμε πριν επισκεφτούμε ένα μουσείο, είναι να δημιουργήσουμε ενθουσιασμό και επιθυμία. Αναζητούμε μαζί πληροφορίες που αφορούν τα εκθέματα κια την ιστορία του μουσείου. Ακόμη και αυτή η διαδικασία – προεργασία έχει μεγάλο ενδιαφέρον για ένα παιδί, αφού τη βλέπει ως παιχνίδι.
Έτσι κι εμείς πριν ξεκινήσουμε την πραγματική περιήγηση στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, κάναμε μία διαδικτυακή βόλτα στο site του: http://www.namuseum.gr/wellcome-gr.html
Με αυτόν τον τρόπο η κόρη μου έμαθε ότι πρόκειται για το μεγαλύτερο και αρχαιότερο Μουσείο της Ελλάδας, αλλά και ένα από τα σημαντικότερα του κόσμου.
Επίσης, έμαθε για το εύρος των συλλογών και σημείωσε εκθέματα που ήθελε να δει από κοντά.
* Το δεύτερο σημαντικό στοιχείο, για μια ενδιαφέρουσα περιήγηση είναι να επεξεργαζόμαστε τα εκθέματα στο χώρο, διαβάζοντας μαζί τις περιγραφές και συζητώντας την ιστορία τους ή ακόμη και τη χρήση τους, εάν πρόκειται για αντικείμενα της καθημερινής ζωής ανθρώπων, που έζησαν σε άλλη εποχή και τόπο. Όταν μοιραζόμαστε τις σκέψεις μας, δίνουμε ακόμη μεγαλύτερη διάσταση στην οπτική των πραγμάτων και στην αξία τους.
Από τότε που η κόρη μου ήταν πιο μικρή της μεταφέρω τις εντυπώσεις μου και της μιλάω για το τί θαυμάζω σε αυτά που βλέπω και έτσι άρχισε και εκείνη να παρατηρεί μέσα και από τα δικά μου μάτια.
Θαύμαζα πάντα τις δημιουργίες, τα έργα τέχνης, τα οποία είχαν γίνει με πολύ λιγότερα εργαλεία σε μια εποχή που η τεχνολογία δεν είχε καμία σχέση με τη σημερινή. Σημειώνω βέβαια, ότι τις περισσότερες φορές η σημερινή τεχνολογία στηρίχθηκε στις ανακαλύψεις εκείνης της εποχής.
Αυτό πάλι που πάντα με καθήλωνε είναι ότι αυτά τα αντικείμενα δημιουργήθηκαν αιώνες πριν και σήμερα στέκουν εκεί μπροστά μας. Άνθρωποι που ήταν σαν εμάς είτε τα φιλοτέχνησαν, είτε τα χρησιμοποίησαν κι όμως συνεχίζουν να υπάρχουν εδώ, θυμίζοντάς μας την ιστορία του ανθρώπου στο χρόνο.
Για παράδειγμα, αυτό το αιγυπτιακό ξύλινο γλυπτό.
Είναι σχεδόν 4.500 ετών κι όμως είναι εδώ μπροστά μας.
Μαμά και κόρη σταθήκαμε μπροστά του χαζεύοντάς το για αρκετή ώρα.
Ένα άλλο στοιχείο που έχει βοηθήσει πολύ αυτές τις δικές μας βόλτες στα μουσεία είναι η επιθυμία της κόρης μου να αποτυπώνει στιγμές, φωτογραφίζοντας εκθέματα. Στέκεται περισσότερη ώρα σε κάτι που της τραβάει το ενδιαφέρον.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι τα περισσότερα μουσεία της χώρας μας έχουν κάνει ακόμη πιο ενδιαφέρουσα τη βόλτα για οικογένειες, αφού έχουν δημιουργήσει ειδικούς χώρους που τα παιδιά μπορούν να παίξουν παιχνίδια με θέμα την έκθεση του μουσείου και όχι μόνο. Και είναι υπέροχο γιατί όπως έχουμε ξαναπεί, τα παιδιά μαθαίνουν τον κόσμο μέσα από το παιχνίδι.
Μιας και πήγαμε στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, θα σας πω κάποια γενικά πράγματα από τη βόλτα μας, γιατί αξίζει να πάτε κι εσείς οικογενειακώς π.χ. μια Κυριακή πρωί.
Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο δεν έχει να κάνει μόνο με την αρχαία ελληνική τέχνη. Μπορούμε να δούμε εκθέματα και από την Αρχαία Αιγυπτιακή Τέχνη.
Από τον Οκτώβριο υπάρχει μία εξαιρετικη περιοδική έκθεση στο χώρο του, οι Οδύσσειες. Νομίζω ότι κι άλλη φορά να πάμε, δεν θα την βαρεθώ.
Πρόκειται για την επετειακή έκθεση για τα 150 χρόνια από τη θεμελίωση του Μουσείου. Προσπαθεί να περιγράψει αφαιρετικά το ταξίδι του ανθρώπου, το δοκιμαζόμενο αγώνα του να γνωρίσει νέους τόπους, να τιθασεύσει το περιβάλλον, να διευρύνει τους ορίζοντες του, να δημιουργήσει πολιτείες και να αντιπαλέψει το φθαρτό της ύλης μέσα από τον έρωτα.
Μουσική από το Βαγγέλη Παπαθανασίου και διάχυτος το συμβολισμό από τα έργα κορυφαίων νεοελλήνων ποιητών όπως του Κ.Π. Καβάφη, Γ. Σεφέρη, Ο.Ελύτη και Γ.Ρίτσου με ατμοσφαιρικά όπτικοακουστικό περιβάλλον συστημάτων, που παραχώρησε το Ίδρυμα Ευγενίδου.
Η πρόσβαση στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο είναι πολύ εύκολη, αφού βρίσκεται σε έναν από τους κεντρικότερους δρόμους της Αθήνας, στην οδό Πατησίων και στον αριθμό 44.
Η είσοδος στο Μουσείο για παιδιά και νέους έως 18 ετών είναι δωρεάν
Περισσότερες πληροφορίες για τις ώρες λειτουργίας του και για την είσοδο εδώ: http://www.namuseum.gr/visiting/index-gr.html
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο εξαιρετικός χώρος του cafe, που βρίσκεται σε μια υπέροχη αυλή όπου τις ηλιόλουστες ημέρες δεν την χορταίνεις.
Πάντως γνώμη μου είναι, ότι ακόμη και εάν τελικά δεν καταφέρουμε να κρατήσουμε το ενδιαφέρον των παιδιών στη βόλτα σε ένα μουσείο, ακόμη κι αν τους φανεί βαρετή και πάλι κάτι θα τους έχει μείνει κάτι κι ας μην το έχουν αντιληφθεί.
Η αξία κάποιων αναμνήσεων φαίνεται στο πέρασμα χρόνου.
