Και «κάποια» στιγμή σε ρωτάνε, πως θα το ονομάσετε το παιδί σας; Κι εκεί συνειδητοποιείς πως κάποια στιγμή πρέπει να οργανώσεις τη βάφτισή του.
Η αλήθεια είναι πως τέτοιου είδους κοινωνικές εκδηλώσεις δεν είναι το φόρτε μας αλλά υποσχεθήκαμε να το «πάρουμε» όλο επάνω μας.
Με συνοπτικές διαδικασίες αποφασίσαμε στη βάφτιση της κόρης μας, να γιορτάσουμε και τα πρώτα της γενέθλια, χρόνος που απέμενε; Λιγότερο από 2 μήνες αλλά είχε αποφασιστεί. Στις 4 Ιουνίου κάναμε ένα ξέφρενο πάρτι και θα βαφτίζαμε την κόρη μας!
Ευτυχώς «είχαμε» ήδη τις νονές και το όνομα ή μάλλον τα ονόματα, το κύριο και τα «τιμητικά», Υβόννη-Ευτυχία-Ειρήνη.
Tip: Δηλώστε μόνο το κύριο όνομα αν δε θέλετε το παιδί σας να θυμίζει Ισπανό απόγονο ή να δυσκολέψετε τη ζωή του στο σχολείο και σε άλλες γραφειοκρατικές διαδικασίες.
Εμείς ξεκινήσαμε λίγο ανάποδα, πρώτα αποφασίσαμε που θα κάνουμε το πάρτι, μετά τη βάφτιση και κλείσαμε ημερομηνία. Όμως ο πραγματικός Γολγοθάς είναι να βρεις την εκκλησία που θα βαφτίσεις το παιδί σου.
Η πρώτη ερώτηση στις περισσότερες ήταν αν έχουμε παντρευτεί «κανονικά» ή αν θα κάνουμε γάμο-βάφτιση μαζί, κι εδώ προκύπτει ένα μεγάλο ΓΙΑΤΙ.
Είμασταν περίπου 1 μήνα πριν τη βάφτιση και τα προσκλητήρια ακόμη δεν είχαν εκτυπωθεί, όμως αποφασίσαμε να μην αγχωθούμε γιατί πάντα υπάρχει λύση!
Tip: Εάν έχετε γραφιστικό ταλέντο J ή κάποιον φίλο/φίλη που μπορεί να σας βοηθήσει μη διστάσετε να ζητήσετε βοήθεια για την ηλεκτρονική πρόσκληση. Έτσι θα είστε σίγουροι ότι θα «φτάσει» εγκαίρως σε όλους!
Έχουν μείνει 2 μόλις εβδομάδες και αναζητώντας ιδέες για τη διακόσμηση, το φαγητό και άλλες λεπτομέρειες συνειδητοποιώ πως δεν έχω σκεφτεί τι θα φορέσω..
Tip: Και εδώ μη διστάσετε να «ενεργοποιήσετε» το δίκτυο φίλων και γνωστών σας. Για παράδειγμα εγώ απευθύνθηκα σε μία φίλη στυλίστρια, η οποία αφού με ρώτησε για το θέμα του πάρτι, μου έφερε αυτό που ακριβώς χρειαζόμουν.
Μια εβδομάδα μέχρι τη βάφτιση και ανάμεσα σε ασταμάτητη δουλειά, γυρίσματα και την «τρέλα» της οργάνωσης, αποφασίζω να μαγειρέψω προσωπικά για 120 καλεσμένους, 10 διαφορετικά ethnic street food.
Και αυτό γιατί είμαι food blogger και ανικανοποίητη με τα μενού των catering σε σχέση με αυτό που ιδανικά θα ήθελα.
Έτσι, το βράδυ πριν τη βάφτιση με βρίσκει μέσα στην κουζίνα, να τυλίγω μπουρίτος, να πλάθω φαλάφελ και να δίνω οδηγίες έως τις 4 τα ξημερώματα, αν με ρωτάς, θα το ξαναέκανα αλλά..
Tip: Τώρα που διανύουμε και μία δύσκολη περίοδο λόγω COVID όπου μιλάμε για πιο μικρό αριθμό καλεσμένων (να και ένα καλό;) αλλά ανεξάρτητα από αυτό θα πρότεινα να το οργανώσετε εγκαίρως και να ετοιμάσετε το μενού μαζί με φίλους. Έτσι και θα το επιμεληθείτε προσωπικά, θα έχει το δικό σας γούστο, θα το διασκεδάσετε με την παρέα σας και κυρίως δε θα ταλαιπωρηθείτε! Αν δε, τυχαίνει να έχετε φίλο κάποιον food blogger μη διστάσετε να τον «εκμεταλλευτείτε» στο έπακρο!
Ήδη ο χρόνος μετράει αντίστροφα πριν την βάφτιση της κόρης μου, ανακαλύπτω πως το βαφτιστικό της φόρεμα έχει «εξαφανιστεί» και επιβεβαιώνουμε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να το βρούμε.
Κάπως έπρεπε να «σώσω» τη βάφτιση, αποφασίζω λοιπόν αντί να πάθω «υστερία» να μπω στο πρώτο παιδικό κατάστημα ρούχων που θα βρω και να αγοράσω ένα οποιοδήποτε λευκό φόρεμα.
Για να γλιτώσω χρόνο αποφάσισα να ακυρώσω την κομμώτρια και τη μακιγιέζ, έτσι και έγινε, καθοδόν για την εκκλησία αγοράσαμε το βαφτιστικό της φόρεμα, χωρίς σκέψεις μόνο με αποφασιστικότητα.
Με 30 λεπτά καθυστέρηση φτάσαμε στην εκκλησία, στις 12 και κάτι ξεκίνησε το πάρτι, η Υβόννη έσβηνε τα πρώτα της κεράκια και ένιωθα συναρπαστικά, όλα ήταν τέλεια!
Η τελευταία μου σκέψη ήταν πως για το παιδί μου θα είμαι πάντα η super μαμά, όμως δε χρειάζεται όμως από την τελειομανία μας να γινόμαστε και super women.
Εύα Μονοχάρη,
Food Blogger, Funky Cook
