18 Σεπτεμβρίου 2014
Αδιαμφισβήτητα πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους φόβους των γονέων.
Οι περισσότεροι τρέμουν μη χάσουν τα παιδιά τους σε χώρους πολυκοσμίας, όπως ένα εμπορικό κέντρο, ένα θεματικό πάρκο ή ακόμη και στην παραλία.
Αντί όμως, να καταφύγουμε σε ακραίες λύσεις, όπως θα ήταν να κλειστούμε στο σπίτι, ή να «φορέσουμε» στο παιδί σύστημα εντοπισμού με Bluetooth ή με GPS –κι όμως, υπάρχουν– καλύτερα θα ήταν να ενημερωθούμε για χρήσιμες και απλές στρατηγικές ώστε να αποφύγουμε τα χειρότερα.
- Θέτουμε ένα «σημείο συνάντησης». Μόλις φτάσουμε στην παραλία, σε πλατεία, σε παιδική χαρά ή οποιοδήποτε δημόσιο χώρο με πολύ κόσμο, πρέπει να διαλέξουμε ένα σημείο στο οποίο αν χάσει ο ένας τον άλλον θα πάμε για να συναντηθούμε. Για παράδειγμα μόλις φτάσουμε στην παραλία διαλέγουμε ένα κιόσκι ή σκουπιδοτενεκέ και δίνουμε οδηγίες στα παιδιά μας ότι αν μας χάσουν από το οπτικό τους πεδίο να πάνε κατευθείαν στο σημείο αυτό.
- Θέτουμε σαφή όρια στο παιδί. Η οδηγία «μην απομακρύνεσαι, να σε βλέπω» δεν έχει απολύτως κανένα νόημα για τα μικρά παιδιά. Είναι γενική και ασαφής καθώς τα παιδιά δεν αντιλαμβάνονται τι μπορεί εσείς να βλέπετε. Δείξτε του συγκεκριμένα σε ποια περιοχή μπορεί να κινείται θέτοντας σαφή σημάδια.
- Μαθαίνουμε στα παιδιά ότι αν χαθούν πρέπει να κοιτάξουν γύρω τους να εντοπίσουν έναν αστυνομικό. Στο παρελθόν συνηθίζαμε να λέμε κάποιον με «στολή». Αν δε δουν έναν αστυνομικό, πρέπει να πλησιάσουν μια άλλη μαμά (μια γυναίκα που συνοδεύει παιδί) και να της πουν ότι έχουν χαθεί.
- Μαθαίνουμε τα παιδιά μας ό,τι πρέπει να ξέρουμε πού ακριβώς παίζουν και με ποιους παίζουν. Αν θέλουν να πάνε κάπου αλλού ή να μετακινηθούν πρέπει πρώτα να μας ενημερώσουν.
- Σιγουρευτείτε ό,τι τα παιδιά σας γνωρίζουν ολόκληρο το όνομά τους, τη διεύθυνσή σας και κάποιο αριθμό τηλεφώνου. Μάθετε στα μικρότερα παιδιά τη διεύθυνσή τους και το τηλέφωνό σας σα να ήταν τραγουδάκι ή ποιηματάκι.
- Για τα παιδιά που δεν μπορούν να απομνημονεύσουν τον αριθμό τηλεφώνου της μαμάς ή του μπαμπά υπάρχουν πρακτικές λύσεις. Μία από αυτές είναι ένα βραχιόλι με χάντρες από αριθμούς που να σχηματίζουν τον αριθμό του τηλεφώνου σας. Αντίστοιχα μπορείτε να κατασκευάσετε κολιέ-ταυτότητα (που είναι και αρκετά πιο αγορίστικη επιλογή) ή απλώς να του γράψετε τον αριθμό με ένα στυλό στο χέρι.
- Μαθαίνουμε στα παιδιά πως εάν χαθούν πρέπει να σταματήσουν εκεί που βρίσκονται. Το πιθανότερο είναι πως θα βρίσκεστε κάπου εκεί κοντά και ήδη το αναζητάτε.
- Εξηγήστε στο παιδί πως το πιο σημαντικό σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να μείνει ήρεμο και ακίνητο. Πείτε του ότι δεν πρέπει να αρχίσει να τρέχει δεξιά κι αριστερά για να σας βρει, αλλά να σταθεί σε ένα εμφανές σημείο και να φωνάζει δυνατά το όνομά σας (όχι απλώς «μαμά»). Επίσης, χρειάζεται να κοιτάζει γύρω του να σας βρει και να έχει ανοιχτά τα αυτάκια του γιατί μπορεί κι εσείς να το φωνάζετε.
- Να έχετε πάντα μία φωτογραφία του παιδιού μαζί σας.
- Όταν ξαναβρεθείτε, μην το μαλώσετε που απομακρύνθηκε από κοντά σας. Μην ξεχνάτε ότι μπορεί να είστε τρομερά αναστατωμένοι, αλλά το παιδί είναι ακόμα περισσότερο ταραγμένο! Αγκαλιάστε το και όταν ηρεμήσει χρησιμοποιήστε την εμπειρία για να του διδάξετε μία ακόμα φορά ότι πρέπει να παραμένει δίπλα σας όταν βρίσκεστε σε πολυσύχναστο χώρο!
