Παιδί και θέατρο + bonus θεατρική κριτική της κόρης μου! :)

Παιδί και θέατρο + bonus θεατρική κριτική της κόρης μου! :)

Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο :

Μέσος Όρος Βαθμολογίας: 0 / 5. Προσμέτρηση ψήφων: 0

(Image by theirhistory)

Της Μαμάς Μαμαδοπούλου  Την πρώτη φορά που πήγα την κόρη μου σε θεατρική παράσταση ήταν 2,5 χρόνων. Θυμάμαι, όταν είχα ανακοινώσει την πρόθεσή μου σε φίλους και συγγενείς, με είχαν πάρει από τα μούτρα. «Το παιδί δεν θα καταλαβαίνει. Δεν θα κάθεται. Θα κάνει φασαρία. Θα βαρεθεί…» Θα, θα, θα! Όμως δεν είχα πάρει έτσι επιπόλαια την απόφασή μου. Πρώτα απ' όλα ήξερα το παιδί μου. Μπορούσα να εκτιμήσω εάν θα καθίσει να παρακολουθήσει μια παράσταση από την αρχή μέχρι το τέλος. Εννοείται ότι ήμουν προετοιμασμένη για την περίπτωση που θα βαριόταν και θα άρχιζε να αντιδρά κάνοντας ίσως φασαρία. Θα προσπαθούσα να την κάνω να ησυχάσει, αλλά αν δεν συνεργαζόταν, φυσικά θα φεύγαμε. Πιστεύω πως η παρακολούθηση παιδικού θεάτρου τόσο για το παιδί, όσο και για τους γονείς, είναι μια εμπειρία μοναδική. Θα ξανανιώσετε κι εσείς παιδί, θα μπείτε στον κόσμο του και θα ζήσετε αυτές τις στιγμές που μας κάνουν να νιώθουμε έντονα το «μαζί». Έχοντας δει αρκετές παραστάσεις και αντιμετωπίσει διάφορα και από την κόρη μου, αλλά και από άλλα παιδάκια, επιτρέψτε μου να σημειώσω μερικά tips και κάποιες συμβουλές, που ίσως βοηθήσουν και το παιδί αλλά και εσάς να απολαύσετε αυτήν την ξεχωριστή εμπειρία. Σημείωση – συμβουλή (1): Όταν επιλέγετε μια θεατρική παράσταση για να την παρακολουθήσει ένα πολύ μικρό παιδί, καλό είναι προηγουμένως να εξετάζετε εάν το συγκεκριμένο έργο απευθύνεται στην ηλικία του και εάν θα του άρεσε ή θα του ταίριαζε. Να λάβετε υπόψη σας και τους πιθανούς φόβους που έχει ένα παιδί. Π.χ. ο γιος μιας φιλικής οικογένειας έτρεμε τις κακές μάγισσες. Δεν θα ήταν ό,τι καλύτερο να τον πάνε να δει τη Χιονάτη. Σημείωση – συμβουλή (2): Σεβαστείτε αυτούς που είναι στην αίθουσα. Κρατήστε το παιδί στη θέση του. Αν σηκώνεται συνέχεια όρθιο, το πιο πιθανό είναι να ενοχλεί τους δίπλα – μπροστινούς –πίσω. Περιορίστε τη φασαρία που μπορεί να προκαλεί. Δεν αναφέρομαι στις γλυκές φωνούλες και στα σχόλια που μπορεί να κάνει πού και πού, τα οποία είναι και το "αλατοπίπερο" των παιδικών θεατρικών παραστάσεων πολλές φορές, αλλά στις συνεχείς φωνές, τα κλάματα και την ακατάπαυστη ομιλία. Ένα γλυκό παιδάκι μπορεί εύκολα να γίνει ένα εκνευριστικό παιδάκι. Προτού επισκεφθείτε το θέατρο, μιλήστε του και προετοιμάστε το σχετικά εξηγώντας του ότι εκεί που θα πάτε, θα πρέπει να σεβαστείτε το χώρο και τους υπόλοιπους.  Μην υποτιμάτε τη νοημοσύνη των μικρών παιδιών. Αντιθέτως, εάν τους μιλήσετε απλά και τα επιβραβεύσετε με γλυκά λόγια, θα καθίσουν ήσυχα. Ε, αρκεί να τους αρέσει το έργο. Εάν τώρα σε όλα τα παραπάνω δεν συνεργάζεται και αρνείται να παρακολουθήσει, κάνει φασαρία, κλαίει ή φωνάζει, τότε καλύτερα να φύγετε. Σκεφτείτε ότι εάν, παρ’ όλες τις προσπάθειές σας,  η συγκεκριμένη παράσταση του φαίνεται αδιάφορη ή ενοχλητική, στην περίπτωση που θα το κρατήσετε με το ζόρι, θα καταγραφεί αρνητικά η εμπειρία και τις επόμενες φορές που θα του προτείνετε "θέατρο", θα συναντάτε την αντίδρασή του. Σημείωση – συμβουλή (3): Όταν εξελίσσεται η παράσταση, προσπαθήστε να του τονίσετε ενδιαφέροντα σημεία. Ψιθυρίζετέ του στο αυτάκι σχόλια δικά σας για τα κοστούμια, εξηγήστε του χαμηλόφωνα τι παρακολουθείτε. Υπογραμμίστε του πράγματα που θα το κρατήσουν. Οδηγήστε τη ματιά του σε αξιόλογα σημεία της παράστασης, που μπορεί να μην τα έχει παρατηρήσει. Όταν πήγα την κόρη μου θέατρο στην ηλικία που σας ανέφερα, είχα φροντίσει να κρατήσω θέσεις στην 1η σειρά, για να είναι πιο καθηλωτική η εμπειρία, της είχα μιλήσει πολύ για το τι θα κάνουμε και στο μεγαλύτερο μέρος της παράστασης την κρατούσα αγκαλιά και της μιλούσα ψιθυριστά για όσα βλέπαμε. Παρακολούθησε όλο το έργο ήσυχα. Έτσι το παιδικό θέατρο μπήκε σταθερά στο πρόγραμμά μας. Όσο μεγάλωνε, τα γούστα μας δεν ταυτίζονταν πάντα. Υπήρξαν φορές που πηγαίναμε σε σούπερ υπερπαραγωγές παιδικών παραστάσεων, αλλά εκείνη εντυπωσιαζόταν από κάποιες πολύ λιτές και απλές. Της εντυπωνόταν πολύ περισσότερο η ιστορία και η υποκριτική, παρά τα σούπερ ντούπερ εφέ ή το 20μελές μπαλέτο, που πίστευα εγώ ότι θα της φαίνονταν εκθαμβωτικά. Άρχισα να κατανοώ και να εκτιμώ ακόμη περισσότερο την ουσία στην απλότητα. Τα τελευταία χρόνια κάθε μήνα στο πλαίσιο της σχολικής εκδρομής παρακολουθεί με όλη την τάξη της μια παράσταση. Η εμπειρία είναι διαφορετική και ίσως πιο αρεστή σε εκείνη, αφού μπορεί και μοιράζεται σχόλια και εντυπώσεις με τους φίλους της. Οι επιλογές που κάνουν οι δασκάλες είναι πολύ καλές. Θα ήθελα να σας προτείνω αυτή που ξεχώρισε περισσότερο στα μάτια της κόρης μου και μάλιστα, θα σας παρουσιάσω τη δική της άποψη, που νομίζω ότι είναι κατατοπιστική και πιο targeted, που λέμε και στο χωριό μου. Η προτεινόμενη παράσταση είναι η «Τομ Σόγιερ» που παρουσιάζεται στο «ΘΕΑΤΡΟΝ», Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», (Πειραιώς 254, Ταύρος, τηλ. 212 254 0300) Ιδού, λοιπόν το review της μικρής μου έγκριτης κριτικού θεάτρου :p. «Η παράσταση ήταν πολύ ωραία. Μου άρεσε πολύ ο  ηθοποιός που έκανε τον Τομ. Έπαιζε σαν παιδί. Θύμιζε παιδί. Βασικά, όλοι οι ηθοποιοί ήταν πολύ καλοί, γιατί έπαιζαν σαν να ήταν αληθινά παιδιά. Αλλά και αυτοί που έκαναν τους μεγάλους ήταν καταπληκτικοί. Είχε πλάκα, αλλά ήταν και συγκινητικό. Ξεχώρισα και την ηθοποιό που έπαιζε την Μπέκι, γιατί είχε τα χαρακτηριστικά ενός μικρού κοριτσιού που θα αγάπαγε ένα μικρό αγόρι. Η ιστορία ήταν για το πώς ο Τομ τα έκανε πάντα «θάλασσα», αλλά και πόσο δεν μπορούσε να πει ψέματα και να κρύψει την αλήθεια. Σε κάποια στιγμή ακούγεται ένα τραγούδι, που μου άρεσε πολύ (κι άρχισε να το τραγουδάει): «Δεν χρειάζονται πολλά για να τα περνάς ωραία. Λίγα μόνο μαγικά. Η φιλία κι η παρέα» Αυτό που προσπαθεί να δείξει το έργο είναι ότι όλοι πρέπει να έχουμε έναν φίλο. Δεν χρειάζεται να έχεις πολλά και ότι οι φίλοι μας μπορούν να μας δώσουν αυτά που χρειαζόμαστε. Στο έργο οι δύο φίλοι δίνουν όρκο αίματος που είναι πολύ σημαντικό. Αν χρειαστεί ποτέ μαμά, θα το κάνω κι εγώ με το φίλο μου τον Κ. Το έργο είναι πάρα πολύ ωραίο. Ωραία σκηνικά και ωραία τραγούδια! Ναι, να το προτείνεις να πάνε τα παιδιά!» Κι εγώ σας το προτείνω χωρίς να συμπληρώσω άλλα παρά τις απαραίτητες πληροφορίες: Η παράσταση είναι σε διασκευή και σκηνοθεσία της Νανάς Νικολάου. Πρωταγωνιστούν: Δημήτρης Κουρούμπαλης: Τομ Σόγιερ Πέτρος Λαγούτης: Χακ Φιν Ζώγια Σεβαστιανού: Θεία Πόλυ Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος: Μαφ Πότερ Πελαγία Αγγελίδου: Κυρία Ντάγκλας Δημήτρης Ραφαήλος: Τζόε Ινδιάνος (Τζότζεφ Μπερντ), Δάσκαλος Ντόπκινς Δημήτρης Γαλάνης: Σιντ Μαρία Ντούρου: Μπέκυ Σταύρος Καλλιγάς: Τζόε (Τζότζεφ Χάρπερ), Ρίτσαρντ Κρος (1ος μάρτυς) Βασίλης Τσιγκριστάρης: Δικαστής Θάτσερ, Γιατρός Ρόμπινσον Αναστασία Στυλιανίδη: Μαίρη, γυναίκα, παιδί Σωτήρης Τασούλας: Άλφρεντ Τεμπλ, πολίτης Γιώργος Τάτσης: Μπεν, Τζακ Τέυλορ (2ος μάρτυς) Ημέρες και ώρες παραστάσεων Σάββατο:11:30 &  Κυριακή στις 11:30 & 14:45 Για σχολεία, καθημερινά κατόπιν συνεννόησης, στο ΤΕΧΝΙS τηλ.: 210 9345 378 Τιμές εισιτηρίων Πλατεία: 13€, Εξώστης: 11€, Οικογενειακό εισιτήριο 4 ατόμων: 45€, Σχολικές παραστάσεις: 7€ Προπώληση εισιτηρίων
  • «ΘΕΑΤΡΟΝ», Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», Πειραιώς 254, Ταύρος, τηλ. 212 254 0300
  • Ηλεκτρονική αγορά εισιτηρίων πατώντας εδώ
  • Τηλεφωνικά στο 212 254 0300 με χρέωση πιστωτικής κάρτας
  • Στο εκδοτήριο της Ticketservices  - Πανεπιστημίου 39 (Στοά Πεσμαζόγλου)
Διατίθεται δωρεάν χώρος στάθμευσης. Το Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», διαθέτει πρόσβαση για άτομα με ειδικές ανάγκες (ΑMEΑ) σε όλους τους χώρους του καθώς και θέσεις στάθμευσης ΑMEΑ. Περισσότερα για τη θεατρική παράσταση μπορείτε να βρείτε εδώ : "Τομ Σόγιερ" - Θέατρον