Οικογένεια > Οικογενειακές Δραστηριότητες

Πάμε θέατρο; Η Πριγκίπισσα και το μπιζέλι

8 Φεβρουαρίου 2018

Της Μαμάς Μαμαδοπούλου

Το παραμύθι «Η Πριγκίπισσα και το μπιζέλι» του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν είναι ένα από τα πιο αγαπημένα παραμύθια των παιδιών, αλλά και των μεγάλων, που κάποτε ήταν παιδιά. Σας δηλώνω πως ήταν και δικό μου.

Όταν έμαθα ότι γίνεται θεατρική μεταφορά της ιστορίας για παιδιά από 4 έως 7 ετών, δεν υπήρχε περίπτωση να αφήσω την ευκαιρία.

Πολύ περισσότερο δε, μαθαίνοντας ότι η παραγωγή είναι της ομάδας του Θεάτρου «ΡΕΤΡΟ» με πρωταγωνίστρια την Αγγελική Φράγκου, που θαυμάζω για το πάθος της με ό,τι καταπιάνεται και την αδιαμφισβήτητη αγάπη της για τα παιδιά.

Ας θυμηθούμε όμως μαζί λίγο από την υπόθεση του παραμυθιού:

Μια φορά και έναν καιρό ένας πρίγκιπας ήθελε να παντρευτεί μια πριγκίπισσα. Γύρισε όλη τη γη αλλά δεν την βρήκε πουθένα κι επέστρεψε στο παλάτι του. Ένα βράδυ με τρομερή καταιγίδα χτύπησε το κουδούνι του παλατιού. Η υπηρέτρια άνοιξε και αντίκρυσε μία βρεγμένη κοπέλα! Την οδήγησε στη Βασίλισσα, στην οποία η κοπέλα ισχυρίστηκε πως είναι πριγκίπισσα. Η Βασίλισσα για να μάθει την καταγωγή της, έδωσε εντολή η κοπέλα να κοιμηθεί σε κρεβάτι με 20 στρώματα και από κάτω να τοποθετηθεί ένα μπιζέλι. Το επόμενο πρωί η Βασίλισσα & ο πρίγκιπας τη ρώτησαν:

“Πώς κοιμήθηκες;” 'Η απάντηση της κοπέλας αποκαλύπτεται επί σκηνής!…

Με το πρώτο άκουσμα του τίτλου της παράστασης, θα νόμιζε κανείς ότι είναι μία απλή παράσταση στην οποία εκτυλίσσεται η ιστορία της Πριγκίπισσας και του μπιζελιού.

Όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι. Είναι πολύ πιο ενδιαφέροντα.

Αν και η παράσταση είναι ουσιαστικά ένας μονόλογος για παιδιά της Αγγελικής Φράγκου, δεν έχει μόνο μία πρωταγωνιστρία.

Με ευρηματικούς τρόπους, στη σκηνή ενός ξεχωριστού θεάτρου, «βλέπουμε» και τον πρίγκιπα και τη βασίλισσα και την υπηρέτρια και φυσικά και το… μπιζέλι.

Μία έξυπνη σκηνοθεσία με λίγα και απλά αντικείμενα δημιουργούν μία «πλούσια» παράσταση, η οποία από την αρχή της δίνει μια διαφορετική προσέγγιση, που ξεφεύγει από την απλή αφήγηση της ιστορίας.

Η ιστορία εκτυλίσσεται μέσα από το παιχνίδι μιας μικρούλας, όταν εκείνη αποσύρεται στο δωμάτιό της.

Η μικρή στήνει ένα θεατρικό παιχνίδι υποδυόμενη όλους τους ρόλους του παραμυθιού, δείχνοντας έτσι στα μικρά παιδιά πώς μπορούμε μόνοι μας και με κύριο εργαλείο τη φαντασία μας, να δημιουργήσουμε όμορφες ιστορίες και να ταξιδέψουμε σε άλλες πόλεις, χώρους και εποχές.

Πολλά τα στοιχεία που μου άρεσαν και μέσα σε αυτά ο προβληματισμός στην αρχή του έργου με την αναφορά στον Χανς Κρίστιαν Άντερσεν.

Αλήθεια; Πόσα πράγματα γνωρίζουμε για τη ζωή ενός ανθρώπου που έχει πυροδοτήσει την παιδική φαντασία μας και μας έχει ταξιδέψει;

Τι ηλικία θα είχε σήμερα εάν ζούσε; Eίχε οικογένεια; Είχε κάποια αγαπημένη;

Επιστρέφοντας στο σπίτι, κάθισα κι έκανα μία αναζήτηση για να μάθω περισσότερα για τη ζωή του.

Το θεωρώ εξαιρετική αφορμή για να το διερευνήσουμε με τα μικρά παιδιά και έτσι να μάθουμε για τη ζωή του δημιουργού, μικροί και μεγάλοι.

Όμως δεν ήταν μόνο η επιθυμία να απολαύσω αυτή τη θεατρική εμπειρία, που μου κέντρισε το ενδιαφέρον για αυτή την παράσταση.

Έντονη ήταν και η περιέργεια για τον χώρο στον οποίο πραγματοποιείται.

Η παράσταση εκτυλίσσεται σε ένα διαφορετικό μουσείο, στην Οίκο Κατακουζηνού, που βρίσκεται στη Λ. Αμαλίας, απέναντι ακριβώς από τον Εθνικό Κήπο.

Ένας ξεχωριστός χώρος, ένα μοναδικό «αρχοντικό», στο οποίο έζησαν δύο μεγάλες προσωπικότητες της πνευματικής ελίτ της Αθήνας τη δεκαετία του 1930, το ζεύγος Κατακουζηνού.

Ο Άγγελος Κατακουζηνός ήταν διακεκριμένος νευρολόγος-ψυχίατρος, ενώ η σύζυγός του, Λητώ Κατακουζηνού-Πρωτόπαππα, ήταν συγγραφέας.

Το ζευγάρι, που δεν είχε αποκτήσει παιδιά, ήταν απίστευτα κοινωνικό, λάτρευε τις τέχνες και τα γράμματα και είχε στενές φιλικές σχέσεις με λαμπρούς Έλληνες καλλιτέχνες, όπως ο Σεφέρης, ο Ελύτης, ο Εμπειρίκος και ο Τσαρούχης.

Παρακολουθούσα την παράσταση στο σαλόνι του σπιτιού και σκεφτόμουν ότι πριν από κάποια χρόνια, στον ίδιο χώρο, είχαν βρεθεί αυτά τα φωτεινά μυαλά, οι λατρεμένοι ποιητές, συγγραφείς και ζωγράφοι.

Νομίζω ότι ένιωσα την ενέργειά τους και για λίγο είχα την ψευδαίσθηση ότι συναντιόμουν μαζί τους.

Είναι τόσο υπέροχα έξυπνα και χαριτωμένα σκηνοθετικά το έργο σε αυτό το μοναδικό χώρο με όμορφες μουσικές, που ξεχνάς ότι βρίσκεσαι σε ένα αρχοντικό διαμέρισμα στο κέντρο της Αθήνας και μεταφέρεσαι στο δάσος και στο παλάτι του παραμυθιού.

Πανέξυπνα τρικ, τη μία στιγμή μεταμορφώνουν τον χώρο σε παιδικό δωμάτιο της μικρής πρωταγωνίστριας, που απολαμβάνει το δικό της θεατρικό παιχνίδι και την άλλη στο παλάτι με το πανύψηλο κρεβάτι και τα 20 στρώματα.

Η παράσταση «Η Πριγκίπισσα και το μπιζέλι» διαρκεί 40 λεπτά, αλλά δεν ολοκληρώνεται εκεί.

Συνεχίζεται με ένα διαδραστικό θεατρικό παιχνίδι και κλείνει με τον πιο αγαπημένο τρόπο έκφρασης των παιδιών, τη ζωγραφική στην οποία αποτυπώνουν τα ερεθίσματά τους.

Πραγματικά αξίζει να ζήσετε την εμπειρία με τα μικρά παιδιά.

Η παράσταση παρουσιάζεται με την ευγενική υποστήριξη της Πρεσβείας της Δανίας στην Αθήνα και τελεί υπό την αιγίδα της Unesco Πειραιώς και Νήσων.

Συντελεστές παράστασης:

Διασκευή κειμένου & Σκηνοθεσία: Μαργαρίτα Κυραγιάννη & Αγγελική Φράγκου

Σκηνικά αντικείμενα & Μουσική επιμέλεια: Θέατρο ΡΕΤΡΟ

Κατασκευή κούκλας & κόμμωση: Βάλια Παπακωνσταντίνου

Κοστούμια: Βιβέτα Στρατηγού

Διδασκαλία κούκλας: Εμμανουέλα Καποκάκη

Υποκριτική-Coaching: Αιμίλιος Αλεξανδρής

Placement: Ηρακλής Μπριασούλης

Γραφιστικά: Σπυριδούλα Αρταβάνη

Σκηνοθεσία trailer: Γιάννης Πόθος