της Φωτεινής Παλιεράκη 
-Μαμά, τι θα κάνουμε φέτος στα γενέθλια μου;
-Τι σκέφτεσαι να κάνουμε, παιδί μου;
-Θέλω να καλέσω τους φίλους μου, μόνο αγόρια, όχι τα κορίτσια, και να φάμε πίτσες ή σουβλάκια, να παίξουμε αλλά δεν θέλω να είμαστε μέσα στο σπίτι. Μεγάλωσα πια! Άσε που κάνει και ζέστη! Πού μπορούμε να πάμε;
-Στη θάλασσα!
-Στη θάλασσα;
-Ναι, στη θάλασσα! Μια χαρά θα περάσετε. Θα κάνετε μπάνιο, δεν θα ζεσταίνεστε, θα είμαστε έξω από το σπίτι, θα παραγγείλουμε πίτσες και σουβλάκια, και όλα θα είναι μια χαρά! Θα έρθουν και οι γονείς τους να κάτσουμε, να μιλήσουμε, να γνωριστούμε καλύτερα, και όλα θα είναι σούπερ! Τι λες;
-Δεν μου ακούγεται καθόλου κακή ιδέα. Συμφωνώ!
-Και σκέφτηκα και κάτι ακόμα καλύτερο. Θα μιλήσω στο φίλο μου τον Στέλιο που είναι δάσκαλος θαλάσσιων σπορ να σας μάθει να κάνετε σανίδα, σκιμ, σερφ. Τι λες; Θα πάμε στην παραλία όπου έχει τη σχολή.
-Ουαου! Δηλαδή θα ανέβουμε πάνω σε σανίδα; Και θα κάνουμε σερφ όπως αυτοί στις ταινίες και…
Σε αυτό το σημείο τον άφησα να μονολογεί και να οραματίζεται πως είναι σερφάς σε κάποια παραλία της California, σκίζει τα κύματα και στην παραλία βρίσκονται παραταγμένες κοπέλες που τον κοιτάζουν με θαυμασμό. Φυσικά, υπάρχει και η εκδοχή απλά να φαντάζεται ότι σερφάρει με τους φίλους του, πέφτουν, ξανασηκώνονται, αστειεύονται… Ανυπέρβλητη η φαντασία του!
Το ραντεβού κλείστηκε. Η μέρα επιλέχτηκε. Τα προσκλητήρια ετοιμάστηκαν, μοιράστηκαν και η αναμονή του εορτασμού της μεγάλης μέρας των γενεθλίων που θα ερχόταν ταυτόχρονα με το επιστέγασμα του τέλους του σχολείου έδωσε μεγαλοπρέπεια στο γεγονός.
Η εντολή του γιου ήταν ρητή! «Δεν θέλω να ετοιμάσεις τίποτα. Ούτε φαγητά, ούτε τίποτα. Δεν είμαι πια μωρό!», μου είπε. Οπότε, όπως καταλαβαίνετε… ήταν τα πιο ξεκούραστα γενέθλια που διοργάνωσα ποτέ!
Η μεγάλη μέρα ήρθε. Σηκωθήκαμε από το πρωί, μαζέψαμε τις πετσέτες και τα μαγιό μας και φτάσαμε στην παραλία. Ξαπλώστρες, καρέκλες και τραπέζι μας περίμεναν καθότι ήμασταν και πρώτοι πρωινοί επισκέπτες πράγμα που μας βοήθησε να οργανωθούμε καλύτερα στην παραλία.
Αμέσως ενημέρωσα το εστιατόριο του beach bar για τις προθέσεις μου και για το προσδοκώμενο μενού, όπου με καθησύχασαν και με βοήθησαν να επιλέξω. Αρχικά, καφεδάκια και κρύο τσάι για να ξυπνήσουμε και όταν έρθει η μεσημεριανή ώρα, ποικιλία κρεατικών και θαλασσινών, μπυρίτσες για τους μεγάλους, αναψυκτικά για τα παιδιά... Τόσο απλά! Όσο για την τούρτα; Όχι συνηθισμένη, αλλά... τούρτα παραλίας!
Οι καλεσμένοι άρχισαν να καταφτάνουν και επιτόπου ξεχύθηκαν στη θάλασσα. Μπάνιο, μπάνιο ξανά, σανίδες, κούραση και πείνα, φαγητό, ξεκούραση και θάλασσα ξανά. Χαλαρές βόλτες στην ακτή, μυστικά που τα παίρνει το κύμα μακριά.
Οι γονείς καμαρώναμε τα πιτσιρίκια που μεγάλωσαν κι εμάς που ωριμάσαμε και χαλαρώσαμε. Αχ, έτσι είναι τα παιδιά, νομίζεις ότι θα μείνουν για πάντα μικρά, αγωνιάς, προσπαθείς, παλεύεις, και μια μέρα τα βλέπεις να διαλέγουν το δικό τους δρόμο κι απλά κάθεσαι λίγο παραπέρα να καμαρώνεις το αποτέλεσμα των προσπαθειών σου όλα αυτά τα χρόνια κι ας λένε αυτά ότι τα κατάφεραν μόνοι τους. Ας είναι!
Να είσαι πάντα καλά, μωρό μου, ευτυχισμένος και να καταφέρνεις στη ζωή σου ό,τι θες!
Η τούρτα της παραλίας
Λίστα για ψώνια
1 κιλό παγωτό της αρεσκείας σας
1 κιλό παγωτό της αρεσκείας σας άλλη γεύση
1 συσκευασία γεμιστά μπισκότα
Τρούφες και διάφορα ζαχαρωτά
Αλουμινένιο σκεύος με αποσπώμενο πλαϊνό
Κεράκια, σπάτουλα σιλικόνης, σκουπ παγωτού, μαχαίρι, πιατάκια, κουταλάκια
Αν είστε μαμά που θέλετε οπωσδήποτε τούρτα και κεράκια, ακόμα και στην παραλία, τη λύση σας την έχω εδώ και είναι απλή… Απλούστατη!
Αγοράζετε δύο κιλά παγωτό από το κοντινό περίπτερο.
Θρυμματίζετε τα μισά μπισκότα με το χέρι σας και τα απλώνετε στον πάτο του σκεύους. Απλώνετε από πάνω τη μία γεύση παγωτού (1 κιλό). Συνεχίζετε με τα υπόλοιπα μπισκότα θρυμματισμένα και έπειτα με την άλλη γεύση παγωτού.
Στρώνετε ομοιόμορφα με τη σπάτουλα σιλικόνης. Για να βοηθηθείτε περισσότερο αφήστε το παγωτό να λιώσει ελαφρά ώστε να απλώνετε καλύτερα αν και στην παραλία δεν θα έχετε τέτοιο πρόβλημα με τη ζέστη.
Πασπαλίζετε γενναιόδωρα με τα ζαχαρωτά, τις τρούφες, τα καραμελάκια και ό,τι άλλο φανταστείτε.
Βάζετε την τούρτα στο ψυγείο του beach bar για να σφίξει λίγο και όταν έρθει η ώρα… Ανάβουμε κεράκια και φουυυυυ!
