Της Σοφίας Μεϊμάρογλου 
Κοντεύω να "κλείσω" τα 10 μου χρόνια ως μαμά και σκέφτομαι αυτό το κλισέ. Πόσο γρήγορα περνούν τα άτιμα! Πότε πήρα το πρώτο θετικό τεστ εγκυμοσύνης, πότε κράτησα για πρώτη φορά τον Στέφανο, πότε φτάσαμε να συζητάμε για την επικείμενη… αποφοίτηση της Δωροθέας από το νηπιαγωγείο, δεν κατάλαβα!
Θα μου πεις, νεράκι κύλησαν; Τόσο αβίαστα; Ε, όχι. Να είμαστε ειλικρινείς. :P Πότε ήταν ήρεμα τα πράγματα, σαν λιμνούλα. Πότε ποταμάκι, πότε Παναγιάμουέναποτάμιορμητικό. Άλλοτε θυμίζαμε καταρράκτη, άλλοτε δροσερή πηγή. :D Αγωνίες, χαρές, νεύρα, πληρότητα, ευτυχία, γέλια, κλάματα, αμήχανες στιγμές, απορίες για το τι μάνα είμαι, αν τα κάνω όλα καλά, πόσο καλά. Ο κατάλογος γονεϊκότητας, το ξέρεις κι εσύ, ατελείωτος.
Τι λατρεύω πιο πολύ; Δεν μπορώ να ξεχωρίσω έτσι απλά. Αλλά σίγουρα βρίσκονται πολύ ψηλά, όλες οι φορές που μπορώ να θυμηθώ να συζητάμε. Ανάλογα με την ηλικία τους και τη φάση που περνούν.
Και γελάω, πόσο γελάω, όταν θυμάμαι κάποιες από τις ατάκες τους. Που τη στιγμή που τις ξεστόμισαν, προσπαθούσα να κρατηθώ σοβαρή ή στη χειρότερη
έψαχνα τρύπα να… κρυφτώ! :D
Κάνε ένα μικρό διάλειμμα. Ώρα να γελάσουμε λιγάκι. Ή περισσότερο :)
- Δωροθέα και συμβουλές για καλές σχέσεις με έντομα που συναντάτε στο δρόμο σας!
«Στέφανε, αν δεις μυρμήγκι και του κάνεις τα γλυκά τα μάτια, τότε θα σε αγαπήσει! Εγώ αυτό τους κάνω! Να, κοίτα πώς».
Το έχω δει με τα μάτια μου παιδιά! Κάντε τα γλυκά τα μάτια στο επόμενο μυρμήγκι. Εμπειρία ζωής :D #ταυπνωτίζειταμυρμηγκάκια
- Ουαί κι αλίμονό μου! Δωροθέα σε έξαλλη κατάσταση
Η Δωροθέα ρωτάει για ένα παλιό μου ταξίδι.
«Ήμουν στην κοιλίτσα σου τότε, μανούλα;».
Της είπα όχι, άρχισαν οι απορίες πού ήταν εκείνη και παιδιά, μου θύμωσε λιγάκι.
Κάθε φορά που κάνουμε παρόμοια κουβέντα, με κάνει να νιώθω σαν να έκανα πάρτι και να μην την κάλεσα. #τοκορίτσιμουυυυ
- Στέφανος, το αγιόπαιδο. Όνομα με επαγγελματικό προσανατολισμό!
Επική ατάκα Στέφανου σε διάλογο.
Σ: «Μαμά, γιατί με βαφτίσατε Στέφανο;»
Εγώ: «Γιατί μας άρεσε το όνομα και θεωρήσαμε ότι σου πήγαινε.»
Σ:«Α! Δεν σκεφτήκατε δηλαδή Στέφανος-στεφάνι;»
Τον βλέπω ψιλοαπογοητευμένο και σκεπτικό και συνεχίζει…
«Εγώ σκέφτηκα ότι πήρα το όνομά μου, επειδή έχω εκείνο το στεφάνι πάνω από το κεφάλι μου, όπως εκείνο το emoji.»
Εγώ:«Φωτοστέφανο εννοείς;»
Σ:«Ναι!»
Εγώ:«Τύπου, είσαι άγιο παιδί και γι’ αυτό σου δώσαμε αυτό το όνομα;»
Σ:«Ναι, ακριβώς αυτό!!»
Δεν περιγράφω άλλο!
#παλιάήθελεναγίνειμόνοέναςrockstar #σεμουντπασχαλινό #είμαιημάνατουΦωτοστέφανου #ναμεσέβεστε
- Δωροθέα, Δωροθεάκι μου, ποια είναι η πιο όμορφη; Με λίγο τακτ να απαντήσεις, παρακαλώ :P
Η Δωροθέα διανύει αυτή τη φάση της παιδικής ηλικίας, όπου με απίστευτη λαχτάρα εκφράζει δυνατά ό,τι σκέφτεται και νιώθει.
Κάπως έτσι, βρέθηκα να ψάχνω μια τρύπα να κρυφτώ, όταν μόλις μας προσπέρασε μια κυρία στο δρόμο, το σπλάχνο μου φώναξε με περίσσια ορμή και χαρά:
«Μαμά, εσύ είσαι πιο όμορφη από εκείνη!» #πάειτοσαβουάρβιβρ #μηντοπείτεστονΖαμπούνη
- Στέφανος. Γεννημένος συγγενής του Ελύτη #νοτ
Παίρνω τον Στέφανο από το σχολείο. Αρχίζω, «Στέφανε, καλή άνοιξη! Σήμερα είναι και η παγκόσμια ημέρα ποίησης! Θα μου γράψεις ένα ποίημα;».
Μετά από λίγο…
«Μαμά, πειράζει να γράψω μόνο 2 σειρές;», «Δηλαδή λαμπρό μου αστέρι,
Πόσο σ'αγαπώ!»
Λιτός και του δε πόιντ!
- Αν με δείτε σε διπλανή ξαπλώστρα με τη Δωροθέα και κάνω ότι δεν την ξέρω… Να, ο λόγος!
Καλοκαιρινές διακοπές. Έχουμε αράξει σε beach bar. Επιτέλους σκέφτομαι, ηρεμία. #καημένημάναβιάστηκες
Στην ακριβώς διπλανή ξαπλώστρα κάθονται δυο άντρες. Τι πιο φυσιολογικό; Η Δωροθέα όμως, τους δείχνει κανονικότατα (ήταν νέα συνήθεια) και ρωτάει δυνατά με πραγματική απορία/αγωνία… «Αυτοί οι άντλες μαμά, γιατί είναι μαζί;»
Θέλω να βρω (ξανά) τρύπα να κρυφτώ, αλλά απαντώ με ψυχραιμία. Ότι δεν συμβαίνει κάτι παράξενο (απορώ τι της έκανε εντύπωση!), έχουν επιλέξει να έρθουν παραλία οι δυο τους γιατί αυτό ήθελαν και ότι δεν είναι ευγενικό να δείχνουμε/σχολιάζουμε μπλα μπλα μπλα…
Απάντηση απτόητης Δωροθέας «Α, δε μ'αλέσει που είναι οι δυο τους». #τώραξέρετεποιαπρέπειναρωτάτε
Μετά από ένα 5λεπτο επαναλαμβάνεται το ίδιο σκηνικό. Επαναλαμβάνω την ίδια κουβέντα, με διακόπτει και μου λέει: «Πάντως εγώ, σας ήθελα εσένα και τον μπαμπά όταν γεννήθηκα.»
…! #πάλικαλά #μιατρύπανακρυφτώ #τισκέφτεται! #άβυσσος
- Αγαπητή Δωροθέα, μην αφήσεις να με πλησιάσει άλογο. Με αγάπη, η μαμά :D
Τις προάλλες που λες, πήγαμε με τα παιδιά σε έναν ιππικό όμιλο και φορούσα τα αθλητικά μου. Για έναν περίεργο λόγο η Δωροθέα εκστασιάστηκε, ειδικά για το γεγονός ότι φορούσα τα αθλητικά μου παπούτσια και μου λέει τίγκα στον ενθουσιασμό…
«Μπλάβο σου βλε μαμά! Είσαι τόσο όμολφη με αυτά, που όλα τα άλογα θα θέλουν να σου γλείψουν και να σου φιλήσουν τα πόδια!»
Να σου πω την αλήθεια… Πρέπει να μου πήρε ώρα να ξαναμιλήσω
- Τακτική Στέφανου για λήξη καβγά. Αποπροσανατολισμός. Πιάνει!
Τον έχω μαλώσει, έχει θυμώσει, του λέω:
«Είναι συμπεριφορά τώρα αυτή;»
Και απαντά φοβερά ενοχλημένος με δόση ειρωνείας
«Ναι, σιγάαααα!!!… μην είναι το μάννα εξ ουρανούυυυυ;» #εεεεε #απάντησεανμπορείς
Μετά από αυτό έληξε ο καβγάς.
- Υπηρέτρια Σοφία. Καμία σχέση με την πριγκίπισσα. Ακολουθήστε οδηγίες Δωροθέας για σίγουρα αποτελέσματα.
Η Δωροθέα έκανε μια ζωγραφιά της βεντάλια. Ω, μα τι δημιουργικό παιδί! Όλα καλά μέχρι εδώ, ναι; Ναι.
Πήρε κάτι να διαβάσει, ήρθε δίπλα μου και με μεγάλη-το τονίζω- άνεση μου είπε…
«Έλα μαμά, κάνε μου αέρα.»
Υπάρχει ένας ώμος να κλάψω; #νιώθωότιμεκακομαθαίνουν #νοτ
- Ο Στέφανος γαμπρός στο σχολείο. Επεισόδιο 1ο
Του φτιάχνω τα μαλλιά όπως ζητάει, τα θέλει πολύ περιποιημένα σήμερα. Παίρνει και το άρωμα και μου λέει:
«Ε, ας βάλω σήμερα άρωμα. Να μυρίζει ωραία ο λαιμός μου.»
«Να βάλεις» του λέω. «Βέβαια ωραία μυρίζουμε όταν είμαστε καθαροί και περιποιημένοι, αλλά βοηθάει και το άρωμα. Πώς κι έτσι σήμερα και θες άρωμα;» Πολύ χαλαρή εγώ και καλά… Απάντηση:
«Δεν ξέρεις ποτέ τι γίνεται.»
Παιδιά, τι γίνεταιιιιιι;! #μεκυάλιααπόαύριο
- Ο βασιλιάς πάει μόνος του. Ξέρεις πού. Η μάνα ποτέ!
Ας μου απαντήσει κάποιος υπεύθυνα, πότε σταματάει η καθιερωμένη εισβολή των παιδιών. Στην τουαλέτα, βεβαίως βεβαίως
Έχω πείσει την Δωροθέα να μην μπει. Θαύμα από μόνο του. Αλλά, φυσικά, με ρωτάει εκείνη την ώρα, οοοό,τι άσχετο μπορεί να σκεφτεί.
Ακούω έναν ήχο πάνω στην πόρτα: «Μανούλα, την αγαπώ τόσο πολύ την πόρτα!» Της τουαλέτας τονίζω!
«Την χαϊδεύω, γιατί την αγαπώ!» Εχμ…
«Μανούλα, όταν μεγαλώσω και μετακομίσω στο δικό μου σπίτι, υπόσχεσαι να μην τη βγάλεις την πόρτα αυτή από εδώ;». Ναι, γιατί μπορεί να νιώσω μοναξιά όταν κανείς δε θα εισβάλλει στο μπάνιο κάθε, μα κάθε φορά.
Και στο καπάκι…
«Μανούλα, κάνε μου ένα αδερφάκι!» Πού κολλάει τώρα αυτό;
«Μα, μοοοοοόνο ένα σου ζητάω! Κάνε μου το χατήρι»
Κλείστηκα ξανά στο μπάνιο. Για 30”…;
Την επόμενη φορά θα πάω στους γείτονες. Δεν την παλεύω άλλο
- Δωροθέα, πες μου. Ποια είμαι, πού βρίσκομαι, πού πάω;
Μου έφτιαξε η Δωροθέα κοτσίδια και είμαι σαν την Πίπη Φακιδομύτη, στην πιο γελοία version που μπορεί να φανταστεί άνθρωπος, ενώ ταυτόχρονα με έχει βάλει να λέω πειστικά (έχει και απαιτήσεις)…
«Θα δράσω ως ηρωίδα!»
Και αφού ακολουθώ πιστά ό,τι λέει, κάθεται πάνω μου και με επιβραβεύει…
«Μπράβο σου! Είσαι καλός θρόνος!»
#μέθοδοιναχάσειημαμάσαςτηνπροσωπικότητάτης
#είμαιηΠίπη #είμαιηρωίδα #είμαιθρόνοςγιατηβασίλισσα
- Στέφανος και Δωροθέα. Είμαστε ομάδα φάση. Θα την τρελάνουμε τη μαμά φάση. Θα αγαπηθούμε μέχρι να πλακωθούμε φάση.
#1 Η Δωροθέα περιγράφει σκηνικό, στο οποίο την έσπρωξε συμμαθητής, που υποτίθεται της έχει μια χ αγάπη κι αδυναμία, βρε αδερφέ! Ο Στέφανος είναι έξαλλος με όποιον του πειράζει την αδερφή, το συζητάνε, οπότε η Δωροθέα καταλήγει.
«Όταν μεγαλώσω, καλύτερα να παντρευτώ εσένα Στέφανε.» #τοσόιμου #παπούτσι_απότοσπίτισου #κιαςείναιμπαλωμένο
#2 Η Δωροθέα αδειάζει ένα βαλιτσάκι, το οποίο περιέχει αναμνηστικά του Στέφανου. Εκείνος εκνευρίζεται.
«Δε θα σε συγχωρήσω με τίποτα, Δωροθέα. Σκόρπισες τις αναμνήσεις μου!»
Σκληρός, αλλά ποιητής!
#3 #Μικρές_ιστορίες_δόξας :D
Σε πολυκατάστημα, δοκιμάζοντας η Δωροθέα παπούτσια, ξεκινάει χαμηλόφωνα ο Στέφανος να λέει με ρυθμό «Μαμά, εσύ, εσύ μας οδηγείς!»
Ακολουθεί και η μικρή (παπαγαλάκι γαρ) με τις φωνές τους όλο να δυναμώνουν. Ταυτόχρονα εγώ κοκκίνιζα όλο και περισσότερο, αφού θα σκέφτηκε ο κόσμος γύρω μας, ότι κάνω προεκλογική εκστρατεία σπίτι με κοινό τα παιδιά μου ή ότι έχω κρεμάσει στο σαλόνι τίποτα φωτογραφίες με πρωθυπουργούς :P
Λίγο αργότερα, περπατώντας ανάμεσα σε κόσμο η Δωροθέα φώναζε: «Μαμά, είσαι πύραυλος!» Δεν το έπιασα το τι και το γιατί, αλλά σκέφτηκα… ευτυχώς, όχι πυραυλάκι… :P
#Στέφανος #Δωροθέα #ομάδα_σαν_το_αλάτι_και_το_πιπέρι
#4 Ο Στέφανος κι η Δωροθέα προσπαθούν να συμφωνήσουν στο φύλο και το όνομα που θα έχει το αδερφάκι τους. Αυτό που δεν πρόκειται να κάνω, αλλά τους ακούω να μοιράζουν και τα παιχνίδια τους διά τρία, γιατί αδέρφια θα είναι! Σημείωσε. Ένα υποψήφιο όνομα είναι το "Ελένη" #τιακούωημάνα
#5 ή αλλιώς δε θα με τρελάνετε εσείς, θα σας τρελάνω εγώ. Η μανούλα
Την επόμενη μέρα, από εκείνη με τη μοιρασιά των παιχνιδιών τους για το… αδερφάκι. Βρισκόμαστε μπροστά σε βιτρίνα με παιχνίδια για μωρά.
Στέφανος και Δωροθέα σχολιάζουν πόσο ωραία είναι η ξύλινη κουζίνα της βιτρίνας και δε λένε να ξεκολλήσουν από κει. Κόβει ο ένας, ράβει η άλλη.
«Αχ, πόσο θα μας άρεσε αυτή κουζίνα», και μπλα μπλα μπλα και εγώ, η μάνα τρολ τους λέω…
«Εντάξει. Θα την πάρουμε για την Ελενίτσα και θα παίξετε τότε με αυτή.»
Έπρεπε να δείτε τις έκπληκτες φάτσες τους
Από τα highlights!
#όχιπουθαμετρελάνουν #Ελένηανείναικορίτσι #Χριστόφοροςανείναιαγόρι #τοαποφάσισαν #φτουφτουμακριά
