Το «εγώ» και το «δικό μου» σφραγίζουν απολύτως το παιδί από τη στιγμή που αρχίζει να μιλάει μέχρι την ηλικία των 4 χρονών.
Είναι εγωκεντρικό, κατακτητικό, παράλογο κι αντιφατικό σ’ όλες τις εκδηλώσεις του. Μόλις ικανοποιήσει μια επιθυμία του, ζητάει κάτι άλλο. Συχνά ζητάει δέκα πράγματα μαζί. Αν η επιθυμία του δεν ικανοποιηθεί, εκνευρίζεται, γίνεται επιθετικό. Ίσως είναι η ηλικία που κουράζει τους γονείς του περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη.
Η άσκηση πίεσης στο παιδί την περίοδο αυτή για να μάθει να μοιράζεται δεν είναι απλώς άσκοπη. Είναι επιζήμια. Το παιδί αρνείται να δώσει αυτό που του ζητούν, αγανακτεί και οργίζεται.
Όσο μεγαλύτερη είναι η πίεση που του ασκείται, τόσο μεγαλύτερη είναι και η οργή του.
Για το παιδί έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία όχι αυτό καθαυτό το νόημα των όσων λέμε, αλλά ο τρόπος με τον οποίο τα λέμε. Είναι το πραγματικό βαρόμετρο της επιτυχίας μας. Ο γλυκός μας λόγος εισδύει απρόσκοπτα, ακουμπάει άμεσα στην ψυχή του παιδιού.
Μερικές απλές συμβουλές, μπορεί κατά περίπτωση να αποδειχθούν χρήσιμες στην αντιμετώπιση των δυσκολιών της καθημερινότητας:
- Να υπάρχουν δύο όμοια αγαπημένα παιχνίδια.
- Στον καβγά για το μοίρασμα προσπαθείτε να είσαστε διαλλακτικοί, συμφιλιωτικοί, ποτέ απόλυτοι και δυναστικοί. Αν δεν μπορείτε, είναι καλύτερα να μην αναμειγνύεστε.
- Αν μοιράζεστε δίκαια με τα παιδιά σας πράγματα, χρόνο, τηλεόραση και ό,τι άλλο τύχει, έχετε δώσει το καλύτερο παράδειγμα.
- Κάθε φορά που υπάρχει συγκεκριμένη ευκαιρία, αναφερθείτε στο μοίρασμα ως σημαντική ηθική αξία και επαινέστε τέτοιες συμπεριφορές.
- Δώστε μια αγκαλιά και ένα φιλί στο παιδί σας κάθε φορά που μοιράζεται.
- Μην προσδοκάτε πάρα πολλά. Κανένας μας δεν είναι τέλειος.
- Χριστούγεννα, γιορτές, γενέθλια είναι φυσικό να παίρνουν δώρα τα παιδιά και να χαίρονται, όπως άλλωστε χαιρόμαστε όλοι μας. Είναι όμως και ευκαιρίες να κάνουν δώρα και τα παιδιά. Έτσι, το «δίνω» εναλλάσσεται με το «παίρνω», και σιγά σιγά μπορεί να δημιουργήσει όση χαρά υπάρχει και στο «παίρνω». Είναι ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση του «μοιράζομαι». Στις γιορτές το παιδί έτσι κι αλλιώς μετέχει στη διαδικασία του «μοιράζομαι», φαγητό, γλυκίσματα, κορδέλες, μπαλόνια κ.λπ.
- Παρακινήστε το παιδί να φτιάξει με τα χέρια του δωράκια. Χαρτί, κραγιόνια, νερομπογιές και η ζωγραφιά για τη θεία ή τον παππού είναι το καλύτερο δώρο. Η χαρά που θα δείξουν οι μεγάλοι είναι πολύτιμο δώρο στην ψυχή του παιδιού, που συμβάλλει ουσιαστικά στην ενίσχυση της χαράς του «δίνω».
Το μοίρασμα αρχίζει από την τροφή και τα παιχνίδια και θεμελιώνει στο παιδί προϋποθέσεις και υποδοχείς χρήσιμους για ενσυνείδητο μοίρασμα σε μια μεγάλη ποικιλία εκδηλώσεων της κοινωνικής ζωής.
Στην αρχή μοιράζεται τη χαρά για τη νίκη της ομάδας ή την πίκρα για την ήττα της.
Στη συνέχεια μοιράζεται οικογενειακές αξίες και ευθύνες, ωριμάζοντας κινείται πλέον στον κοινωνικό χώρο και μοιράζεται γνώσεις και εμπειρίες, ιδέες και αξίες και ό,τι άλλο κάθε εποχή απαιτεί για την ομαλή και απρόσκοπτη διαπροσωπική και κοινωνική συμβίωση.
Κι αν έλθουν κάποτε δύσκολες ώρες, χαρά σ’ εκείνους που αυθόρμητα και συχνά χωρίς δεύτερη σκέψη, μοιράζονται με τον συνάνθρωπο τα βάρη της όποιας δυστυχίας.
