Στην εποχή του Velcro, πολλοί γονείς μπορεί να θεωρήσουν ότι δεν είναι απολύτως απαραίτητο να καταπιαστούν με το ομολογουμένως δύσκολο αυτό έργο. Δεν είναι όμως, έτσι.
Πέρα από την προφανή χρησιμότητα, το δέσιμο των κορδονιών αναπτύσσει το συντονισμό και τη λεπτή κινητικότητα, αλλά παράλληλα ενισχύει την υπευθυνότητα, την αυτοπεποίθηση και το αίσθημα ανεξαρτησίας των παιδιών. Θυμηθείτε με πόση περηφάνια ήθελε να περπατήσει ή να κρατήσει μόνο του το κουτάλι για να φάει.
Η πρώτη ερώτηση είναι σε ποια ηλικία είναι καλύτερα να ξεκινήσει η πρώτη απόπειρα. Οι ειδικοί συμφωνούν ότι γύρω στα πέντε με έξι έτη το παιδί μπορεί να αρχίσει να μαθαίνει να δένει μόνο του τα κορδόνια των παπουτσιών του. Να είστε όμως, προετοιμασμένες. Αρκετά παιδιά ακόμη και σε μεγαλύτερες ηλικίες αντιμετωπίζουν προβλήματα, ενώ κάποια παιδιά αντιμετωπίζουν δυσκολίες συντονισμού ή λεπτής κινητικότητας. Μην επιμείνετε, γιατί μπορεί να δυσανασχετήσουν σε τόσο έντονο σημείο που να λειτουργήσει αρνητικά.
Οπλιστείτε με υπομονή. Είναι μία άσκηση που χρειάζεται να γίνει κατ’ επανάληψη και απαιτεί την ήρεμη, καθοδηγητική και καθησυχαστική εμπλοκή του γονέα. Τα παιδιά που δυσκολεύονται μπορεί να ματαιωθούν και να δυσανασχετήσουν έντονα σε σημείο να μην θέλουν να εμπλακούν στη συγκεκριμένη δραστηριότητα.
Η Μαρία Μοντεσσόρι είχε επινοήσει το πλαίσιο ντυσίματος με φιόγκους. Ένα ξύλινο πλαίσιο, με δύο υφασμάτινα φύλλα προσαρμοσμένα με σταθερό τρόπο στις δύο πλευρές του. Στο ένα ύφασμα είναι ραμμένες κορδέλες ενός χρώματος και στο άλλο σε αντιστοιχία, βρίσκονται ραμμένες κορδέλες ενός άλλου χρώματος. Τα δύο υφασμάτινα φύλλα κλείνουν καθώς δένουμε τις κορδέλες σε φιόγκους.
Στο Internet μπορείτε να βρείτε εκπαιδευτικά παιχνίδια για τον συγκεκριμένο σκοπό.
Μπορείτε όμως, να τα κατασκευάσετε και μόνες σας, σχεδιάζοντας το περίγραμμα των παπουτσιών του σε ένα χαρτόνι ή σε ένα χάρτινο κουτί.
Μαρκάρετε τα σημεία που θα γίνουν οι τρύπες για να μπουν τα κορδόνια. Αντικαταστήστε τα λεπτά κορδόνια από κάτι πιο χειροπιαστό για τα παιδιά. Κορδόνια πιο μαλακά, πιο φαρδιά αλλά όχι τόσο χονδρά ώστε να μην περνάνε από τις τρύπες. Αποφύγετε δε, τα συνθετικά κορδόνια που γλιστράνε εύκολα από τα χέρια.
Περάστε μέσα από τις τρύπες δύο κορδόνια σε διαφορετικό χρώμα και αρχίστε την εξάσκηση.
Δείξτε του πρώτα πως γίνεται και μετά αφήστε το να πειραματιστεί και να δοκιμάσει. Με πολλή υπομονή.
- Κρατήστε ένα κορδόνι σε κάθε σας χέρι.
- Τοποθετήστε τα δύο κορδόνια χιαστί.
- Δείξτε του πώς μπορεί κρατώντας το ένα κορδόνι να περάσει το άλλο από κάτω.
- Τραβήξτε τις άκρες ώστε να δημιουργηθεί ένας κόμπος πάνω στην επιφάνεια του παπουτσιού.
- Με το ένα κορδόνι δημιουργήστε μια θηλιά, και εξηγήστε του ότι πρέπει να έχει το σχήμα των αυτιών του λαγού με μακριά όμως «ουρά». Δηλαδή φροντίστε η άκρη του κορδονιού να περισσεύει αρκετά από τη θηλιά που έχετε σχηματίσει.
- Κάντε το ίδιο ακριβώς και με το άλλο κορδόνι.
- Διασταυρώστε τις δύο θηλιές με τέτοιο τρόπο ώστε να εφάπτονται στο μέσο τους.
- Στη συνέχεια περάστε την μια θηλιά μέσα από τον κύκλο ή την τρύπα που έχει σχηματιστεί.
- Βάλτε τα δάχτυλά του μέσα στις θηλιές ή στα «αυτιά του λαγού» και τραβήξτε τα ώστε να σφίξει ο κόμπος.
Συμβουλή: Κάθε βράδυ όταν κοιμάται το παιδί επιβεβαιώστε ότι τα κορδόνια στα παπούτσια του είναι λυτά. Έτσι το πρωί θα αναγκαστεί να ξαναπροσπαθήσει.
