Η παιδική φιλία και οι σχέσεις με συνομηλίκους παίζουν έναν καθοριστικό ρόλο στην ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών. Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, οι αλληλεπιδράσεις με τους συνομηλίκους, τα βοηθούν να αποκτήσουν σημαντικές δεξιότητες κοινωνικής συμπε ...
3 Φεβρουαρίου 2015
Κορίτσια με φόρμα και από πάνω τούλινη φούστα, αγόρια με διαφορετικές κάλτσες, παιδιά με συνδυασμούς 8 χρωμάτων.
Η φαντασία των παιδιών στο καθημερινό τους ντύσιμο είναι αμείλικτη.Όπως και η επιμονή τους.
Πόσες και πόσες μαμάδες δεν έχουν ακούσει καθημερινά το παιδί τους να φωνάζει ανένδοτο: «Εγώ θα φορέσω αυτό, πάει και τελείωσε».
Γιατί όμως, τα παιδιά θέλουν να ντύνονται έτσι αλλοπρόσαλλα και τρελά;
Μία βασική εξήγηση είναι αυτή της ανεξαρτησίας. Τα παιδιά απολαμβάνουν το αίσθημα του αυτοελέγχου και της κυριότητας και επειδή δεν κατανοούν τους κοινωνικούς κανόνες ευπρέπειας στο ντύσιμο, διασκεδάζουν με αυτήν την καθημερινή κόντρα με τους γονείς. Τα παιδιά άλλωστε, δοκιμάζουν καθημερινά τα όρια που τους θέτουν οι γονείς κι αυτό είναι μέρος της φυσιολογικής πορείας ανάπτυξης.
Η επιλογή των ρούχων άλλωστε, είναι μεγάλη υπόθεση για τα παιδιά προσχολικής ηλικίας. Διανύουν την περίοδο καθορισμού της ταυτότητάς τους. Μαθαίνουν το φύλο τους και θέλουν να το δείχνουν με κάθε τρόπο. Ακόμη κι αν αυτό σημαίνει για τα κορίτσια ότι θα κυκλοφορούν καθημερινά με τούλινη φούστα και τιάρα στο κεφάλι. Πέρα από το φύλο όμως, τα παιδιά δημιουργούν με τα ρούχα την εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους. Εάν για παράδειγμα ένα αγόρι θέλει να γίνει ποδοσφαιριστής, θεωρεί ότι πλησιάζει στο όνειρό του φορώντας συνέχεια τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια.
Κατά τον ίδιο τρόπο, τα παιδιά παίζουν καθημερινά ένα μίνι θεατρικό παιχνίδι με τα ρούχα που φοράνε. Το αγόρι που επιμένει να βάλει κόκκινη μπλούζα και κόκκινο παντελόνι μπορεί να θέλει να γίνει σήμερα πυροσβέστης.
Τέλος, υπάρχει ο απλούστερος λόγος όλων: τα παιδιά αγαπούν τα χρώματα. Θέλουν στη ζωή τους το κόκκινο, το πράσινο και το πορτοκαλί και δεν θέλουν να ντύνονται με μονότονες μαύρες, καφέ και μπεζ αποχρώσεις όπως κάνουμε εμείς οι μεγάλοι.
Ποια είναι η σωστή αντίδραση από τους γονείς
Οι ψυχολόγοι απαντούν σε αυτό το ερώτημα με μία ερώτηση: Γιατί μας ενοχλεί που ντύνονται έτσι τα παιδιά; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα θα καθορίσει και τη βέλτιστη αντίδραση.
Εάν η απάντηση είναι πως θέλετε το γούστο των παιδιών να συμφωνεί με το δικό σας γούστο, τότε ίσως να χρειαστεί να αναθεωρήσετε. Πολλοί γονείς φοβούνται για την εικόνα που δίνουν στους άλλους και για τα σχόλια που ίσως ακούσουν στην παιδική χαρά, όπως «μα καλά, δεν ντρέπεται να αφήνει το παιδί του να κυκλοφορεί έτσι;». Κι αυτό, επειδή η κόρη τους επέμενε να βάλει πορτοκαλί καλσόν με πράσινα πέδιλα και μωβ φόρεμα. Δεν είναι δυνατόν όμως, ένα παιδί προσχολικής ηλικίας να έχει το ίδιο γούστο με το γονέα του. Επίσης, οι ειδικοί σημειώνουν πως είναι καλό να επιλέγετε τις μάχες σας με τα παιδιά. Είναι προτιμότερο δηλαδή να επιμείνετε σε σημαντικότερα θέματα συμπεριφοράς ή ασφάλειας, παρά για το χρώμα της μπλούζας.
Εάν όμως, η απάντηση στην ερώτηση είναι πως ανησυχείτε ό,τι θα κοροϊδεύουν το παιδί σας οι φίλοι του, τότε ίσως χρειάζεται διαφορετικός χειρισμός. Οι ψυχολόγοι σε αυτήν την περίπτωση προκρίνουν τη μέθοδο της ειλικρίνειας και όχι της επιβολής. Πείτε δηλαδή τη γνώμη σας στο παιδί για τα ρούχα που επιλέγει να φορέσει, υποδείξτε του και μια άλλη επιλογή, αλλά μην του επιβάλετε κάτι. Με τον τρόπο αυτό δίνετε στο παιδί τη δυνατότητα να «προστατευτεί» από τα σκληρά λόγια των φίλων του, του δίνετε και τα πρώτα μαθήματα στυλ, αλλά δεν του επιβάλετε αυταρχικά κάτι. Δεν του στερείτε τη χαρά της επιλογής και του αυτοπροσδιορισμού και δεν προκαλείτε περισσότερες οικογενειακές τριβές.