Χριστουγεννιάτικα δώρα – Πώς να αντισταθούμε στα ατελείωτα «θέλω» των παιδιών

Στη φύση των παιδιών δεν υπερισχύουν τα «πρέπει», αλλά τα «θέλω» και είναι οι γονείς, οι οποίοι ανάλογα με την ηλικία του παιδιού τους, καλούνται να οριοθετούν με λογική και συνέπεια τις απαιτήσεις του. Μοιραία, τις ημέρες των Χριστουγέννων, που εκτός από γιορτή της αγάπης είναι και γιορτή της κατανάλωσης, μαμάδες και μπαμπάδες έρχονται αντιμέτωποι με τη μανία των παιδιών για αγορές. Η διαφήμιση κάνει καλά τη δουλειά της και ένα σωρό παιγνίδια, ηλεκτρονικά και μη, μπαίνουν στο μάτι των παιδιών και το «μαρτύριο» για τους γονείς ξεκινά: Το… «ψάλσιμο» των Χριστουγέννων «Γιατί ο Ιάσωνας πήρε καινούργιο smartphone; Θέλω κι εγώ!», «Πότε θα έρθει το P.S.5;», «Γιατί δεν μου το παίρνεις; Δεν μ’ αγαπάς!». Σε όλους μας θυμίζουν κάτι αυτές οι απαιτήσεις και απειλές. Κάποιοι  μάλιστα γονείς θα σπεύσουν να ικανοποιήσουν τα «θέλω» των παιδιών τους για μην έχουν τη γκρίνια όπως λένε. Ορισμένες φορές οι γονείς πέφτουν στην παγίδα να εξαγοράζουν με καταναλωτικές παροχές τις τυχόν τύψεις για την αδυναμία τους να βρίσκονται κοντά στο παιδί τους, ή επειδή το «δίνω» γι αυτούς σημαίνει κυρίως υλικά αγαθά και όχι συναίσθημα. Ειδικά σε περιπτώσεις διαζυγίου, οι γονείς μπαίνουν σε ένα ράλι χριστουγεννιάτικων αγορών, εκπληρώνοντας άμεσα κάθε καταναλωτική επιθυμία του παιδιού τους, προκειμένου να το κερδίσουν. Όσο μικρά σε ηλικία, όμως, κι αν είναι τα παιδιά, αισθάνονται την απουσία συναισθηματικής αλληλεπίδρασης. Μάλιστα, όσο πιο αποξενωμένα νιώθουν από τον γονιό, τόσο περισσότερο απαιτούν από αυτόν υλικά «ανταλλάγματα». Τα μεγαλύτερα παιδιά που πλησιάζουν στην εφηβεία σχεδόν εκβιαστικά ζητάνε από τους γονείς διαρκώς χρήματα. Πίσω από την ένταση αυτών των επιθυμιών βρίσκεται συχνά η επιθυμία για χρόνο με τον γονιό, για ποιοτική επαφή μαζί του. Ένας πατέρας ή μία μητέρα που εργάζονται πολλές ώρες και όταν επιστρέφουν στο σπίτι «ξεκουράζονται» μπροστά σε κάποια οθόνη αφιερώνοντας ελάχιστο χρόνο με τα παιδιά τους θα πληρώσουν το τίμημα με μετρητά. Μόνο που δεν θα ξεχρεώσουν! Γι αυτό δωρίστε στο παιδί σας τα πολυτιμότερα δώρα: τον χρόνο σας και την αγάπη σας! Η δύναμη του «όχι» Σε μία χώρα που η οικονομική κρίση έχει αφήσει βαθιά τα σημάδια της, πολλοί γονείς αντικειμενικά δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις καταναλωτικές επιθυμίες των παιδιών τους, ακόμη και όταν αυτές δεν είναι υπερβολικές. Πόσο μάλλον να καλύψουν τα, παράλογα πολλές φορές, αιτήματα των παιδιών. Τότε όλοι νιώθουν άβολα και δυσάρεστα: Ο θυμός, η ματαίωση, η ενοχή, αλλά και η «ταπείνωση», που πραγματικά βιώνει ένα παιδί, όταν δεν αποκτά αυτό, το οποίο όλοι οι συνομήλικοί του έχουν, προκαλούν ρήξη μεταξύ του γονιού που δεν παρέχει και του παιδιού που στερείται. Η ρήξη αυτή ανακυκλώνει τα αρνητικά συναισθήματα και τότε έρχεται η ώρα της συζήτησης. Σε τέτοιες περιπτώσεις η αλήθεια σώζει. Μιλάμε στο παιδί για τις οικονομικές μας δυσκολίες, όχι για να του δημιουργήσουμε έναν πρόσθετο λόγο για άγχος, αλλά για να του περάσουμε βασικά νοήματα της ζωής: Δεν είναι ντροπή να μην έχεις λεφτά για ψώνια. Ντροπή είναι να υπερκαταναλώνεις όταν άλλα παιδιά στερούνται βασικά αγαθά. Τους μιλάμε για τις αντιξοότητες της ζωής και αντλούμε παραδείγματα ακόμη και από τον κόσμο των αγαπημένων τους ηρώων για να τους δείξουμε ότι η ζωή είναι κάτι παραπάνω από την απόκτηση του καλύτερου κινητού της αγοράς. Η υιοθέτηση αυτής της στάσης δεν αφορά μόνο γονείς με οικονομικές δυσκολίες, αλλά και τον ευκατάστατο γονιό, που κατανοεί τα προβλήματα που προκαλεί η προσκόλληση του σημερινού παιδιού –και αυριανού ενήλικα- στα υλικά αγαθά. Γι αυτό: «Μη φοβάστε τα όχι και τα όρια! Τολμήστε να είστε γονείς!» Αναγνώσεις για μικρούς και μεγάλους Ευγένιος Τριβιζάς, Η τελευταία μαύρη γάτα Αγγελική Δαρλάση, Το ωραιότερο χριστουγεννιάτικο στολίδι Όσκαρ Ουάιλντ, Ο ευτυχισμένος πρίγκιπας Νίκος Σιδέρης, Μιλώ για την κρίση με το παιδί Με τη συνεργασία της Ψυχολόγου, Ειδικής Παιδαγωγού, Δήμητρας Κουρή