Χωρίς αυτό δεν κοιμάται. Αν το αναζητήσει κάποια στιγμή στη διάρκεια της μέρας και δεν το βρει ουαί και αλίμονο! Χάνεται, απορυθμίζεται, επαναστατεί!
Το αντικείμενο και η λειτουργία του δεν περιγράφονται στα λεξικά, βρίσκονται όμως σχεδόν σε κάθε σπίτι με μωρό ή νήπιο. Κάθε παιδί έχει το προσωπικό του αντικείμενο. Πρόκειται για μια αθώα και ευεργετική εξαρτησιογόνο παρουσία. Δρα ως ηρεμιστικό, αγχολυτικό, υπνωτικό. Είναι ο έμπιστος φίλος του, η μεγάλη του αγάπη. Όταν το κρατά αγκαλιά, παίρνει δύναμη, μπορεί ν’ αντέξει οτιδήποτε, τις επιπλήξεις της μαμάς, τις μομφές του μπαμπά, την απουσία τους. Όμως το κρατά και για ενίσχυση των στιγμών τρυφερότητας και για επαύξηση της απόλαυσης: κουρνιασμένο στην αγκαλιά της μαμάς, με το ένα χέρι πιπίλα, με το άλλο χαϊδεύοντας την κουβερτούλα του η απόλυτη ευτυχία.
Αυτό το κομμάτι ύφασμα ή το χνουδωτό παιχνίδι είναι ο καλύτερός του σύντροφος.
Του αναγνωρίζει κάτι από τον εαυτό του και κάτι από σας, τη μανούλα του. Είναι λοιπόν ακαταμάχητο και αναντικατάστατο.
Το κοινό χαρακτηριστικό/προσόν αυτών των αντικειμένων είναι ότι μπορούν να αποκτήσουν δική τους ιδιαίτερη μυρωδιά, πράγμα που εξηγεί γιατί είναι πάντα κάτι πάνινο. Η όσφρηση παίζει έναν πολύ σημαντικό ρόλο στις ανθρώπινες σχέσεις.
Μυρωδιά μαμάς
Υπάρχουν δυο ειδών «νάνι»: Αυτά που δίνουμε στα μωρά νωρίς από τις πρώτες μέρες της ζωής και αυτά που διαλέγει το παιδί από μόνο του λίγο αργότερα, μετά τον πρώτο χρόνο.
Πολλοί ψυχολόγοι, ειδικευμένοι στην πρώτη βρεφική ηλικία συνιστούν στις μητέρες να δίνουν στα νεογνά τους ήδη από το μαιευτήριο κάτι δικό τους, ένα μαντήλι, μια γάζα με την οποία έχουν σκουπίσει τον λαιμό και το στήθος τους και έχει πάρει τη μυρωδιά του δέρματός τους. Το νεογέννητο μπορεί να αναγνωρίσει τουλάχιστον δύο σωματικές μυρωδιές της μάνας του, των μαστών και του λαιμού. Οι μυρωδιές αυτές τού είναι οικείες γιατί μοιάζουν πολύ με τη μυρωδιά του αμνιακού υγρού που το γνωρίζει πολύ καλά γιατί σ’ αυτό κολυμπούσε σ’ όλη τη μέχρι τώρα ύπαρξή του μέσα στη μήτρα.
Άρωμα ασφάλειας
Οι ειδικοί υποστηρίζουν ό,τι οι ηρεμιστικές ικανότητες του «νάνι» είναι ακαταμάχητες. Επιτρέπει στο πιτσιρίκι σας να μένει μονίμως «σε επαφή» μαζί σας ακόμη κι όταν βρίσκεται στο κρεβατάκι του. Εμποτισμένο με τις μυρωδιές της μάνας του, ανάμικτες με τις δικές του, το «νάνι» αντιπροσωπεύει μια πραγματική συναισθηματική τροφή. Αν την ώρα του ύπνου ή οποιουδήποτε άλλου αποχωρισμού η μητέρα αφήσει το «νάνι» δίπλα στο κεφαλάκι του μωρού, εξομαλύνει σημαντικά τον αποχωρισμό.
Ένα κοκτέιλ οικείων οσμών
Tα βρέφη αρχίζουν συνήθως γύρω στο χρόνο να προσκολλώνται σε ένα αντικείμενο-σύντροφο στις δύσκολες ώρες. Η επιλογή είναι εντελώς προσωπική και ίσως είναι και η πρώτη αποφασιστική πράξη αυτονομίας. Μπορεί να του βάζετε εσείς ένα αρκουδάκι, αυτό επιμένει στον λιωμένο και καταταλαιπωρημένο λαγό ή στη σκισμένη κουβερτούλα ή σ’ ένα κουρέλι. Σεβαστείτε την επιλογή του. Μεταφέρει ένα κοκτέιλ από γνωστές κι αγαπημένες μυρωδιές, της μαμάς, του σπιτιού, του μπαμπά, τις δικές του. Όταν βρίσκεται εκτός έδρας, αντιπροσωπεύει το σπίτι του.
Με το «αγαπημένο» στο νηπιακό σταθμό
Το «νάνι» το «αγαπημένο» κρατά στο σκηνικό της συναισθηματικής ζωής του παιδιού μια θέση διακεκριμένη. Αχώριστα στην αρχή παιδί και «αγαπημένο» σιγά-σιγά θα πάρουν τις αποστάσεις τους. Το παιδί μόνο του αποφασίζει τη στιγμή που η σχέση τους θα χαλαρώσει. Στο νηπιακό σταθμό καλό είναι να συνεννοηθείτε με τη νηπιοκόμο ώστε να δέχεται την «παρέα» του παιδιού σας. Σιγά-σιγά θα του μάθει να το αφήνει σε μια συγκεκριμένη θέση, όπως και στο σπίτι άλλωστε, και να στρέφεται σ’ αυτό όταν θέλει να κοιμηθεί ή σε μεγάλες κρίσεις. Οι νηπιαγωγοί λένε ότι προς το τέλος της πρώτης σχολικής χρονιάς τα «αγαπημένα» χάνουν τη γοητεία τους και δεν τα φέρνουν πια στο σταθμό. Πάντως όσο κι αν τραβήξει αυτή η σχέση, αυτή η εξάρτηση, όποια κι αν είναι η ηλικία του παιδιού, δεν πρέπει ποτέ να διακοπεί βίαια, έξωθεν. Σιγά-σιγά θα ανεξαρτητοποιηθεί κι από το αγαπημένο αντικείμενο, θα στραφεί αλλού, δεν θα έχει ανάγκη αυτού του είδους τη σιγουριά και την ανακούφιση.
