Εξωτερική ωτίτιδα: Προσέχουμε για να μην έχουμε

Εξωτερική ωτίτιδα: Προσέχουμε για να μην έχουμε

Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο :

Μέσος Όρος Βαθμολογίας: 4 / 5. Προσμέτρηση ψήφων: 1

Όχι μόνο τα παιδιά αλλά και οι μεγάλοι έχουν λόγο να πονάνε στα αυτιά τους, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες 

 

 

Η ζέστη και η υγρασία του καλοκαιριού είναι παράγοντες που ευνοούν την εμφάνιση της Εξωτερικής Ωτίτιδας, της φλεγμονής του εξωτερικού ακουστικού πόρου, που σαμποτάρει τις διακοπές μας. Αποκαλείται και «ωτίτιδα των κολυμβητών » («swimmer’s ear»), καθώς εμφανίζεται συχνά σε αθλητές της κολύμβησης και σε άτομα (παιδιά) που περνούν αρκετή ώρα στη θάλασσα ή στην πισίνα. Οι ατοπικές δερματίτιδες και νοσήματα όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, ακόμη και ο καθαρισμός του αυτιού με μπατονέτα είναι επίσης παράγοντες εμφάνισής της. Μερικές φορές η εξωτερική ωτίτιδα μπορεί να προκληθεί και από τη μέση ωτίτιδα, όταν σε διάτρηση του τυμπάνου το πύο περνάει από το μέσο αυτί στον έξω ακουστικό πόρο και προκαλεί ερεθισμό του δέρματος. Αυτός είναι συχνότερος μηχανισμός στα παιδιά.

 

Οι συνηθέστεροι μικροοργανισμοί που την προκαλούν είναι ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος, η ψευδομονάδα, ο πρωτέας και διάφορα είδη στρεπτόκοκκου. Συχνά επίσης προκαλείται από μύκητες και τότε λέγεται ωτομύκωση.

 

 

Συμπτώματα    

                         

Συνήθως εντοπίζεται στο ένα αυτί, χωρίς αυτό να αποκλείει την ταυτόχρονη προσβολή και στα δύο αυτιά. Ξεκινάει συνήθως με ένα αίσθημα βάρους και φαγούρα. Ο ασθενής «υποκύπτει» στον κνησμό και βρίσκει προσωρινή ανακούφιση ξύνοντας το αυτί του με συνέπεια να επιμολύνει ακόμη περισσότερο την περιοχή και να επιδεινώσει την κατάσταση. Ακολουθεί η ωταλγία, που διαρκώς επιδεινώνεται. Ο πόνος είναι ακόμη πιο έντονος με το τράβηγμα του πτερυγίου του αυτιού ή την πίεση του τράγου και τη μάσηση. Αν δεν αντιμετωπιστεί σε αυτή τη φάση εμφανίζεται πυώδης έκκριση από το αυτί και σιγά-σιγά, ο έξω ακουστικός πόρος φράζει εντελώς και η ακοή μειώνεται. Σε αυτή τη φάση μπορεί επίσης να υπάρξει και προσβολή των οπισθοωτιαίων και των τραχηλικών λεμφαδένων ή και πυρετός. 

 

Η λήψη λεπτομερούς ιστορικού και η κλινική εξέταση είναι αρκετές για να θέτουν τη διάγνωση και σπάνια ο γιατρός θα ζητήσει εργαστηριακές εξετάσεις.

 

 

Αντιμετώπιση 

 

Σε ήπιες μορφές μπορεί να χορηγηθεί για 7-10 μέρες τοπικά -σε μορφή σταγόνων- αντιβιοτικό και κορτιζόνη. Ο πόνος αντιμετωπίζεται με παυσίπονα και μειώνεται μέσα σε λίγες ημέρες. Εάν υπάρχει μεγάλη απόφραξη στον έξω ακουστικό πόρο μπορεί ο γιατρός να τοποθετήσει ειδική γάζα εμποτισμένη με αντιβιοτικές σταγόνες για πιο αποτελεσματική θεραπεία. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να συστήσει και τη συστηματική -από στόματος- αντιβιοτική  θεραπεία.

 

Η ωτίτιδα μπορεί πραγματικά να χαλάσει τις διακοπές μας καθώς ο γιατρός θα συστήσει την αποχή από το νερό της θάλασσας ή της πισίνας για 10-14 ημέρες, αλλά σπάνια ακολουθείται από επιπλοκές, οι οποίες αφορούν σε επεκτάσεις της φλεγμονής σε γειτονικούς ιστούς και συμβαίνουν είτε σε περιπτώσεις αμέλειας του ασθενή, είτε σε ασθενείς με χρόνια προβλήματα υγείας.

 

 

Μέτρα προφύλαξης

 

  • Δεν καθαρίζουμε τον έξω ακουστικό πόρο με μπατονέτες ή άλλα αντικείμενα.

 

  • Δεν κολυμπάμε σε θάλασσες ή πισίνες με αμφιβόλου ποιότητας νερό.

 

  • Εάν παρουσιάζουμε συχνά επεισόδια εξωτερικής ωτίτιδας λαμβάνουμε τα μέτρα μας. Αποφεύγουμε να βουτάμε το κεφάλι μας στο νερό ή φράζουμε τον πόρο με βαμβάκι εμποτισμένο με βαζελίνη ή λίγο λάδι ή ακόμη και με ειδικές ωτοασπίδες. 

 

 

 

 

Με τη συνεργασία της Καλλιόπης Κοντογεώργη, Χειρουργού Ωτορινολαρυγγολόγου.