Φράουλες παντού! Ακόμα και με κοτόπουλο!

Της Φωτεινής Παλιεράκη «Φράουλες στη λαϊκή, φράουλες στο σούπερ μάρκετ, φράουλες μαρμελάδα, φράουλες λικέρ, φράουλες σάλτσα, φράουλες παγωτό… ε, μα πόσες φράουλες πια! Κι ούτε μία για φαγητό; Είναι αδικία! Κι αφού εγώ είμαι gourmet τύπος και μου αρέσουν οι φράουλες γιατί να μην τις φάω για μεσημεριανό;» αναφώνησε η μικρή μου κόρη ευθαρσώς κι έμεινα να την κοιτώ αποσβολωμένη. «Τόση συγκεντρωμένη άποψη για τις φράουλες; Μπράβο της», σκέφτηκα σιωπηρά και συνέχισα να ετοιμάζω τη μακαρονάδα με σολομό που της είχα τάξει. Είπαμε ότι είναι gourmet τύπος, έτσι; Αυτός όμως ο προβληματισμός που είχε εκφράσει για τις φράουλες δεν με άφησε στην ησυχία μου για πολλή ώρα. Με την πρώτη ευκαιρία ανέτρεξα στο διαδίκτυο, σε όλα τα αγαπημένα μου sites, μπήκα σε άλλα καινούρια, δοκίμαζα εναλλακτικές περιγραφές πιάτων, μελέτησα γνωστούς σεφ,  προκειμένου να βρω μια απάντηση στα ερωτήματα που μου έθεσε η κόρη μου. Οφείλω να ομολογήσω ότι δεν ήταν και τόσο εύκολο όσο περίμενα. Για την ακρίβεια ήταν πολύ πιο δύσκολο από ό,τι περίμενα. Για έναν περίεργο λόγο δεν μπορούσα να καταλάβω πως οι σάλτσες με κόκκινα φρούτα είναι τόσο διάσημες σε χώρες όπως η Γερμανία και η Αυστρία αλλά και η Αμερική και από την άλλη δεν γίνεται και πολύ μεγάλη κουβέντα για σάλτσα φράουλας έως και καμία θα μπορούσα να δηλώσω. Μήπως η κόρη μου είχε δίκιο και ανακάλυψε ένα μεγάλο κενό στον τομέα της gourmet μαγειρικής; Παρόλ’ αυτά μια άκρη έβγαλα, κάτι από εδώ, κάτι από εκεί, λίγο η φαντασία, λίγο η δοκιμή, το αποτέλεσμα το πέτυχα και έβγαλα τον εαυτό μου ασπροπρόσωπο στα μάτια της κόρης μου. Γιατί, για να το ξέρετε, οι χειρότεροι (και οι καλύτεροι) κριτές μας είναι τα παιδιά μας. Και η μεγαλύτερη ανταμοιβή; Το χαμόγελο στα χείλη τους και το «Μπράβο, μαμά! Σ’ ευχαριστώ!» Τι άλλο να ζητήσεις; Ψητό κοτόπουλο με αρωματική σάλτσα φράουλας και τριμμένο αμύγδαλο Λίστα για ψώνια 2 φιλέτα κοτόπουλο σε μέτρια κομμάτια (σνίτσελ) 1 κρασοπότηρο ροζέ κρασί ½ κιλό φράουλες & 150γρ. ζάχαρη (Ή 1/2 βάζο μαρμελάδα φράουλας) 1 μεγάλο κρεμμύδι ξερό ψιλοκομμένο 1-2 κλαράκια δεντρολίβανο 1 ποτήρι κονιάκ 100γρ. τριμμένο αμύγδαλο μέτρια τριμμένο (κροκάν) 1 κ.σ. μαύρη ζάχαρη αλάτι και πιπέρι 1. Πλένω το κοτόπουλο και το σκουπίζω ταμποναριστά με χαρτί κουζίνας και το αλατοπιπερώνω τρίβοντάς το. 2. Θερμαίνω την γκριλιέρα στην υψηλότερη θερμοκρασία και μόλις κάψει, τοποθετώ τα φιλέτα μέσα. Αφήνω να ψηθούν από τη μια πλευρά και να χαρακωθούν χωρίς να τα ανασηκώνω. 3. Γυρίζω τα φιλέτα από την άλλη πλευρά, περιμένω μερικά λεπτά να χαρακωθούν ξανά και ρίχνω το ροζέ κρασί. Αφήνω να εξατμιστεί το αλκοόλ του και σκεπάζω την γκριλιέρα, χαμηλώνοντας τη θερμοκρασία ώστε να βράσουν και να γίνουν αφρός. 4. Αποσύρω από την γκριλιέρα και αφήνω να στεγνώσουν πάνω σε μια σχαρίτσα ενώ τα κρατάω ζεστά. 5. Σε ένα κατσαρολάκι ρίχνω τις φράουλες πλυμένες, καθαρισμένες και ψιλοκομμένες με ελάχιστο νεράκι και τη ζάχαρή τους και τα αφήνω να βράσουν για μισή ώρα περίπου σε μέτρια θερμοκρασία μέχρι να λιώσουν. Εναλλακτικά χρησιμοποιώ τη μαρμελάδα όπου απλά τη ζεσταίνω χαμηλή θερμοκρασία. 6. Προσθέτω στη σάλτσα το κρεμμύδι και το δεντρολίβανο και αφήνω να πάρει μια βράση. 7. Δυναμώνω τη θερμοκρασία, προσθέτω το κονιάκ κι αφήνω να εξατμιστεί το αλκοόλ για μερικά λεπτά.  8. Χαμηλώνω τη θερμοκρασία και αφήνω τη σάλτσα να σιγοβράσει και να δέσει. 9. Σοτάρω το τριμμένο αμύγδαλο σε ένα τηγανάκι με τη ζάχαρη μόνο για να ροδίσει και να καραμελώσει. 10. Σερβίρω το κοτόπουλο σε φέτες γαρνίροντάς το με τη σάλτσα και πασπαλίζοντάς το με τριμμένο αμύγδαλο. 11. Συνοδεύω το πιάτο μου με άγριο ρύζι ή πουρέ πατάτας. Καλή απόλαυση!