3 Οκτωβρίου 2014
«Όχι είπα! δεν τρώει μαρμελάδα το τηλέφωνο!».
«Αν τον αφήσω κάτω, χάλια θα τα κάνει τα ρούχα του! Θα λέει ο κόσμος, μα ποτέ δεν του βάζει καθαρό ρούχο αυτή η μάνα;».
«Αφόρητο έγινε! Ό,τι πιο επικίνδυνο, αυτό θα μηχανευτεί!»
Μη, «αγάπη μου», αυτό καίει.
Μη, «χρυσό μου» αυτό κόβει.
Μη, θα το σπάσεις.
Όλο «μη» και «μη» και «μη», αλλά θαρρείς και το κάνει επίτηδες».
Μα και βέβαια επίτηδες το κάνει. Δεν έχει άλλο τρόπο να μάθει. Έτσι είναι τα μωρά.
Πρέπει να πάρουν τις πληροφορίες τους, δοκιμάζοντας τα πάντα. Πώς αλλιώς;
Δεν μπορούν να διαβάσουν την εγκυκλοπαίδεια, τον οδηγό καλής συμπεριφοράς, ούτε τις οδηγίες χρήσης του μίξερ.
Κάτι καταλαβαίνουν από αυτά που τους λέτε, αλλά όχι πάντα, και ούτε μπορούν να θυμούνται τι είπατε χτες για τη μαρμελάδα. Εξάλλου, αφού η μαρμελάδα αλείφεται τόσο ωραία στο ψωμί, γιατί όχι και στο τηλέφωνο; Πού στηρίζετε εσείς τη διάκριση;
Όχι, όχι βέβαια! Το ν’ αγγίζει τα πάντα δεν συνιστά αδίκημα! Δεν κάνει διαολιές. Εκπαίδευση κάνει.
Μα ναι, ναι βέβαια! Δεν μπορεί να ξέρει τους κινδύνους του περιβάλλοντός του. Έχει πολύ μεγάλη ανάγκη προστασίας.
Όχι, όχι βέβαια! Δεν δημιουργείτε ψυχολογικά τραύματα με το να λέτε «ΜΗ». Δημιουργήστε όμως ακίνδυνο περιβάλλον, ώστε να μην χρειάζεται να το λέτε συχνά.
Μα ναι, ναι βέβαια! Όταν σπάσει πολύτιμα αντικείμενα, εσείς φταίτε που τ’ αφήσατε στην ακτίνα δράσης του.
Όχι, όχι βέβαια! Τα μωρά δεν έχουν «ηθικούς κανόνες». Δεν ξέρουν τι είναι «σωστό». Η τιμωρία είναι άσκοπη. Καλύτερα να απαγορεύετε δίνοντας εξηγήσεις, κι ας μην καταλαβαίνει ακόμη τι του λέτε.
Όχι, όχι βέβαια! Δεν ήθελε να σας βγάλει το μάτι! Ένα μωρό επιθετικό δεν είναι κακό παιδί. Απλώς δεν ελέγχει ακόμη τη δύναμή του.
Μα ναι, ναι βέβαια! Με το να θυμώνετε συχνά, το μαθαίνετε να θυμώνει κι αυτό.
Όχι, όχι βέβαια! Δεν είναι γκρινιάρικο! Επειδή σας αγαπά, κλαίει όταν φεύγετε.
Μα ναι, ναι βέβαια! Πρέπει να περηφανεύεστε που τρώει με τα χέρια και τα κάνει όλα λίμπα: Άρχισε να μαθαίνει να τρώει σαν ενήλικος, δηλαδή μόνο του!
Όχι, όχι βέβαια! Δε χρειάζεται να δείχνει πάντα καλοντυμένο και καθαρό σαν τα μωρά των διαφημίσεων. Αρκεί να είναι άνετα ντυμένο και να μπορεί να λερώνεται.
Μα ναι, ναι βέβαια! Φυσικό είναι να μη θέλει να δώσει τίποτα σε κανένα. Σ’ αυτή την ηλικία «δίνω» σημαίνει «χάνω».
Μα ναι, ναι βέβαια! Τα πετάει όλα κάτω, μόνο και μόνο για να τα μαζεύετε εσείς. Δεν έχει άλλο τρόπο να σας πει «έλα να παίξουμε».
Όχι, όχι βέβαια! Δεν χάνετε την ώρα σας, παίζοντας μαζί του. Έτσι το βοηθάτε να μεγαλώσει.
Μα ναι, ναι βέβαια! Μόνο αν του μιλάτε κι αν του διαβάζετε, θα μάθει να μιλά.
