Το καλοκαίρι στη θάλασσα η χαρά δεν κρύβεται. Κρύβεται όμως ο κίνδυνος. Γι αυτό γονείς, τα μάτια σας δεκατέσσερα.
Η αλήθεια είναι πικρή: Ο γονιός που έχει μικρό παιδί, δεν ευχαριστιέται τη θάλασσα, αλλά ούτε και την παραλία. Δεν μπορεί –και δεν πρέπει- να χαλαρώσει στην ξαπλώστρα όταν το δύο ετών παιδάκι του παίζει δίπλα στο κύμα. Τότε γιατί δεν παίρνουμε τα βουνά και τρέχουμε στις παραλίες; Γιατί η θάλασσα είναι πηγή χαράς και ευεξίας και σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες μας κάνει καλό ακόμη κι όταν δεν βρισκόμαστε μέσα στο νερό αλλά στην ακροθαλασσιά και εισπνέουμε εμπλουτισμένο με σταγονίδια θαλασσινού νερού αέρα. Η θαλάσσια αύρα, αποφάνθηκαν πρόσφατα επιστήμονες από το ΜακΓκίλ, το ερευνητικό πανεπιστήμιο στο Μόντρεαλ του Κεμπέκ στον Καναδά, είναι ευεργετική για τα ασθματικά παιδιά και τους ενήλικες, αλλά και για όσους υποφέρουν από αλλεργικές ρινίτιδες.
Απολαύστε λοιπόν και φέτος τη θάλασσα, αλλά όχι με όλες σας τις αισθήσεις. Τα μάτια σας πρέπει να είναι στραμμένα στα παιδιά σας.
Τα ασφαλή όρια
Ξεχάστε ό, τι έχετε δει στον κινηματογράφο: Ο πνιγμός είναι σιωπηλός και ο άνθρωπος που πνίγεται δεν κουνάει τα χέρια του και δεν φωνάζει βοήθεια, αλλά περνάει απαρατήρητος. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εκτιμά ότι τα επεισόδια πνιγμού είναι κατά μέσο όρο 8,4 ανά 100.000 πληθυσμού, παγκοσμίως. Από το σύνολο των θανάτων από πνιγμό το 40% ανήκει σε παιδιά μικρότερα των 5 ετών. Σε παιδιά ηλικίας 1-4 έτη, ο θάνατος από πνιγμό είναι η πρώτη αιτία θανάτου μεταξύ των ατυχημάτων σε μερικές πολιτείες των Η.Π.Α. και στην Αυστραλία και η δεύτερη αιτία θανάτου στην Η.Π.Α.
Για να φύγουμε λοιπόν από την παραλία κερδισμένοι και χαρούμενοι:
- Όταν βρισκόμαστε μέσα στη θάλασσα με τα παιδιά μας δεν τα αφήνουμε στιγμή από τα μάτια μας, καθώς ο χρόνος δράσης σε περίπτωση πνιγμού μετριέται σε δευτερόλεπτα. Τα πολύ μικρά παιδιά κινδυνεύουν ακόμη και στην ακροθαλασσιά, καθώς εύκολα μπορεί να παρασυρθούν από το κύμα που σκάει στην παραλία, με αποτέλεσμα να χάσουν την ισορροπία τους και να βρεθούν με το πρόσωπο στο νερό.
- Στο παιδί μας, που δεν ξέρει ακόμη να κολυμπά, φοράμε πάντα το ειδικό κολυμβητικό γιλέκο-σωσίβιο και όχι τα δημοφιλή «μπρατσάκια». Αυτό δεν σημαίνει ότι εφησυχάζουμε και παίζουμε tetris στο κινητό. Όταν το παιδί μας βρίσκεται στο νερό δεν το χάνουμε από το βλέμμα μας.
- Όσο πιο μικρό είναι ένα παιδί, που μπαίνει στη θάλασσα τόσο πιο κοντά του βρισκόμαστε. Μέχρι τουλάχιστον την ηλικία των τριών ετών συνιστάται η «επίβλεψη αφής», δηλαδή σε περίπτωση ανάγκης να μπορούμε να το πιάσουμε αμέσως απλώνοντας το χέρι μας.
- Δεν αφήνουμε χωρίς επίβλεψη τα παιδιά μας να μπαίνουν σε φουσκωτές βαρκούλες, στρωματάκια και άλλα παρόμοια αξεσουάρ θαλάσσης τα οποία ανατρέπονται εύκολα και παρασύρονται και από τα θαλάσσια ρεύματα.
- Δεν επιτρέπουμε στα παιδιά να μπουν στο νερό, αν δεν έχουν περάσει τρεις ώρες από το γεύμα.
- Δεν ενθαρρύνουμε τις «πατητές» σε πολύ μικρές ηλικίες.
- Δεν εμπιστευόμαστε ποτέ παιδιά σε άλλα μεγαλύτερα παιδιά. Τα παιδιά επιβλέπονται μόνο από ενήλικα.
- Δεν επαναπαυόμαστε επειδή το τρίχρονο παιδί μας έχει πάρει μέρος σε προγράμματα baby swimming. Πολλοί γονείς εφησυχάζουν επειδή τα παιδιά τους πηγαίνουν στο κολυμβητήριο και είναι εξοικειωμένα με το νερό. Ας έχουμε στον νου μας ότι στο κολυμβητήριο τα παιδιά είναι απολύτως ασφαλή και ελεγχόμενα από εξειδικευμένο προσωπικό.
Αν διαβάζοντας τα παραπάνω νιώθετε ήδη άγχος και σκέφτεστε με δέος τη σαββατιάτικη οικογενειακή βόλτα στην παραλία, σκεφτείτε τις μαγικές στιγμές που το παιδί σας θα τσαλαβουτάει χαρούμενο στην ακροθαλασσιά και θα χτίζει κάστρα στην άμμο. Χαμογελάσατε;
