Η αιμορροϊδοπάθεια αποτελεί μία κατάσταση κατά την οποία διογκωμένες οιδηματώδεις φλέβες αναγνωρίζονται στο τελευταίο κομμάτι του πεπτικού μας σωλήνα. Οι αιμορροΐδες μπορεί να προβάλλουν προς τα έξω, να εμφανίζονται ή να εξαφανίζονται, να είναι σκληρές ή μαλακές, να έχουν υφέσεις και εξάρσεις καθώς και να προκαλούν πόνο, αιμορραγία ή και τα δύο.
Δημοσιευμένες μελέτες έχουν δείξει ότι 1 στις 2 γυναίκες θα αναπτύξει κάποιου βαθμού αιμορροϊδοπάθεια κατά την εγκυμοσύνη. Ενδιαφέρον αποτελεί και το στατιστικό στοιχείο ότι περίπου ίδιο ποσοστό θα έχει κάποιου βαθμού δυσκοιλιότητα που μαζί με τον αυξημένο όγκο παλμού (συνολική ποσότητα αίματος), την πίεση λόγω βάρους, την αλλαγή του ορμονολογικού προφίλ και τον περιορισμό της κινητικότητας αποτελούν τις αιτίες της εμφάνισης του προβλήματος. Η εμφάνιση τους τοποθετείται στο 3ο τρίμηνο της κύησης και κατά τη διάρκεια και αμέσως μετά τον τοκετό.
Είναι αρκετά συχνή κατάσταση που επηρεάζει ανεξαρτήτου ηλικίας, φύλου και εθνικότητας όλους τους ανθρώπους. Μετά την ηλικία των 50 κάποιου βαθμού αιμορροϊδοπάθεια ανευρίσκεται στους μισούς ανθρώπους, ενώ υπολογίζεται ότι τουλάχιστον 5% του συνολικού πληθυσμού θα αναζητήσει βοήθεια από εξειδικευμένο ιατρό κάποια στιγμή στη ζωή του.
Οι αιμορροΐδες, ενώ παλαιότερα ταξινομούνταν σε Ι-IV βαθμού, πλέον χωρίζονται σε α) εσωτερικές β) εξωτερικές και γ) προπίπτουσες ανάλογα με τη θέση τους στον πρωκτό. Οι εσωτερικές αιμορροΐδες σπάνια προκαλούν πόνο και διαλάθουν της προσοχής τις περισσότερες φορές. Οι εξωτερικές ή προπίπτουσες συνήθως προκαλούν κνησμό, καύσος, άλγος όταν καθόμαστε ή όταν ενεργούμαστε, ενώ δεν είναι σπάνιο να αντιλαμβανόμαστε έναν όζο στην περιπρωκτική περιοχή. Τις περισσότερες φορές ανατάσσεται από τον ίδιο τον ασθενή στο μπάνιο. Συχνό σύμπτωμα αποτελεί και η αναγνώριση αίματος είτε στο χαρτί τουαλέτας ή και στα ίδια τα κόπρανα μετά την κένωση.
Οι άνθρωποι που πάσχουν από τέτοιου είδους συμπτώματα οφείλουν να εξεταστούν το συντομότερο από κάποιον ειδικό καθότι πρέπει να αποκλειστούν άλλες καταστάσεις που μιμούνται τέτοιου είδους συμπτώματα, όπως ιδιοπαθείς φλεγμονώδεις παθήσεις του πεπτικού, εντερικές λοιμώξεις, πολυποδιάσεις, τραυματισμοί, εκκολπωματική νόσος, κακοήθειες του πεπτικού, κ.α.
Αιμορροΐδες στην εγκυμοσύνη
Η διάγνωση της αιμορροϊδοπάθειας ακολουθεί έναν πολύ συγκεκριμένο ιατρικό αλγόριθμο. Η προσπέλαση γίνεται από χειρουργό πεπτικού ή γαστρεντερολόγο με τη λήψη του ιστορικού και την καταγραφή των συμπτωμάτων. Στη συνέχεια, διενεργείται επιμελής κλινική εξέταση της περιοχής με χρήση πρωκτοσκοπίου. Τις περισσότερες φορές είναι επιβεβλημένη και η κολονοσκόπηση του εντέρου άνωθεν του προβλήματος για τον αποκλεισμό άλλων παθολογικών καταστάσεων. Η εξέταση κοπράνων για καλλιέργειες λοιμωδών παραγόντων και δεικτών φλεγμονής προκρίνεται εξίσου στις μέρες μας.
Η πρόγνωση των ασθενών με αιμορροϊδοπάθεια είναι πολύ καλή και δε φαίνεται να επηρεάζεται το προσδόκιμο ζωής σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό.
Ανακούφιση και αντιμετώπιση
Πώς μπορούμε να προλάβουμε την ανάπτυξή τους
1. Αποφεύγουμε την πολύωρη παραμονή στη τουαλέτα
2. Δεν πιέζουμε πολύ κατά την κένωση
3. Δεν αναβάλλουμε την ανάγκη μας για μετέπειτα μέσα στη μέρα
4. Μειώνουμε το σωματικό μας βάρος (BMI <25)
5. Ξεκινάμε αερόβια σωματική άσκηση
6. Υιοθετούμε δίαιτα υψηλή σε φυτικές ίνες και δημητριακά
7. Καταναλώνουμε αρκετό νερό (8 ποτήρια/μέρα)
8. Λαμβάνουμε προβιοτικά
Οι αιμορροϊδοπάθεια μπορεί να υφεθεί ή και να εξαλειφθεί αυτόματα. Βοηθητικά και σε μικρού βαθμού προβλήματος μπορεί ο καθένας να βελτιώσει τη καθημερινότητά του με χρήση:
α) κάποιων αλοιφών ή χαπιών (που περιέχουν λιδοκαϊνη, διοσμίνη, υδροκορτιζόνη, φυτικά εκχυλίσματα κ.α.)
β) αποφυγή δυσκοιλιότητας με περιορισμένη χρήση καθαρτικών και μαλακτικών κοπράνων
γ) πλύσεις σε λεκάνη με χλιαρό νερό (sitz bath) για 10’
δ) υπόθετα μεσαλαζίνης
Ένας από τους σημαντικότερους στόχους κατά τη θεραπευτική προσέγγιση είναι η ευαισθητοποίηση των ασθενών να απευθυνθούν σε έναν ειδικό από νωρίς, καθότι είναι ένα θέμα ταμπού και σπάνια συζητιέται. Έτσι, ο ασθενής αναζητεί λύσεις μόνος του στο διαδίκτυο και επισκέπτεται τον ειδικό όταν το πρόβλημα είναι είτε προχωρημένο βαθμό είτε χρήζει εντελώς άλλης προσέγγισης.
Άρης Σ. Πλαστήρας
Λαπαροενδοσκοπική Χειρουργική Κατωτέρου Πεπτικού
Επιμελητής Α΄ Χειρουργικής Ογκολογίας ‘ΓΑΟΝΑ Άγιος Σάββας’
www.arisplastiras.com
