Κυκλοφοριακή αγωγή – Έξυπνα κόλπα για ακίνδυνους περιπάτους

Η έννοια κυκλοφοριακή αγωγή στην Ελλάδα είναι παρεξηγημένη, αν όχι εντελώς άγνωστη. Η ασφάλεια δεν αφορά μόνο τους οδηγούς, αλλά και τους πεζούς που είναι και εκείνοι υπεύθυνοι για την αποφυγή ατυχημάτων. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι το 30% των νεκρών από τροχαία ατυχήματα στην Ελλάδα είναι πεζοί και κυρίως παιδιά και έφηβοι. Στην Ελλάδα οι θάνατοι από τροχαία ατυχήματα είναι σχεδόν δύο φορές πιο συχνοί απ’ ό,τι παγκοσμίως. Έχουμε κατά μέσο όρο 2.000 θανάτους, 4.000 βαριά και 30.000 ελαφρά τραυματισμένους το χρόνο. Από τους νεκρούς και τους τραυματίες το 1/3 είναι παιδιά. Ας δούμε λοιπόν, τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για την ασφάλεια των παιδιών, ειδικότερα στον περίπατο ή στη διαδρομή για το σχολείο.

• Περπάτημα σε απόσταση.... αγγίγματος: Ένας πολύ βασικός κανόνας. Στόχος είναι να κατανοήσει το παιδί ότι πρέπει να μένει αρκετά κοντά σας, ώστε να μπορείτε εύκολα να το αγγίξετε και να το πιάσετε, για να το προστατεύσετε, εάν χρειαστεί. Εξηγήστε στο παιδί σας ότι μπορεί να περπατάει χωρίς να κρατάει το χέρι σας, μόνο όταν μένει αρκετά κοντά σας ώστε να μπορείτε να το φτάσετε εύκολα και να το τραβήξετε από τον ώμο του, σε περίπτωση ανάγκης. Ωστόσο, εάν παραβιάζει τον κανόνα, τότε θα πρέπει να κρατήσει το χέρι σας μέχρι να μετρήσετε ως το 20 και στη συνέχεια να προσπαθήσει ξανά.

• Δώστε το καλό παράδειγμα: Ο καλύτερος δάσκαλος κυκλοφοριακής αγωγής για τα παιδιά σας, είστε εσείς. Οι βασικοί κανόνες διδασκαλίας για την κυκλοφοριακή αγωγή διδάσκονται στο δρόμο. Το παιδί είναι στο δρόμο μαζί σας, ακολουθεί και μιμείται το παράδειγμα σας, είτε καλό είτε όχι!

• Διδάξτε εσείς οι ίδιοι, τουλάχιστον τα βασικά σημεία.  Μην περιμένετε να διδαχθούν τα παιδιά σας από το σχολείο όλα τα θέματα κυκλοφοριακής αγωγής.

• Βεβαιωθείτε ακόμη ότι οι «παππούδες», οι συγγενείς, οι φίλοι, ακόμη και η baby-sitter, ακολουθούν ακριβώς τα ίδια παραδείγματα με εσάς.

• Να θυμάστε ότι τα παιδιά αναπτύσσουν τη σκέψη τους σε διαφορετικά επίπεδα. Εσείς και μόνο μπορείτε να αποφασίσετε πότε το παιδί σας είναι έτοιμο να μεταβεί από το ένα επίπεδο μύησης και εκμάθησης, στο επόμενο.

• Όταν πηγαίνετε μαζί βόλτα, βεβαιωθείτε ότι το παιδί περπατά στην πλευρά του πεζοδρομίου που είναι μακρύτερα από την κυκλοφορία (εσωτερικά δηλαδή), ακόμη και αν του κρατάτε το χέρι.

• Συζητήστε. Εξηγείστε του τι είναι η κυκλοφορία. Πείτε του για τα φανάρια, γιατί πρέπει να σταματάμε και να ελέγχουμε το δρόμο πριν τον διασχίσουμε. Εξηγείστε του τη διαφορά μεταξύ δρόμου και πεζοδρομίου. Εξηγείστε του ακόμη ότι πολλές φορές τα αυτοκίνητα και οι μοτοσικλέτες ανεβαίνουν και στο πεζοδρόμιο για διάφορους λόγους, συνεπώς και εκεί πρέπει να προσέχουμε.

• Μετά το πέμπτο έτος, μπορείτε να αρχίσετε να διδάσκετε στο παιδί τα βασικά και κυρίως πώς να διασχίζει μία διασταύρωση. Εξηγήστε του πού πρέπει να σταθεί, πότε πρέπει να περνά, να μην σταματά στη μέση του δρόμου και κάντε εξάσκηση σε ήσυχους δρόμους κοντά στο σπίτι. Και πάλι όμως, το παιδί δεν θα είναι έτοιμο. Πάντα πρέπει να είναι ενήλικας μαζί του.

• Τα περισσότερα ατυχήματα γίνονται όταν το παιδί αρχίζει το σχολείο και δεν συνοδεύεται από ενήλικα. Προσπαθήστε να συνδυάσετε τις ώρες σχολείου με κάποιον άλλο γονέα για να πάρει το παιδί σας από το σχολείο, αν δε μπορείτε εσείς οι ίδιοι. Αναζητήστε την πιο ασφαλή διαδρομή, που πρέπει να ακολουθεί το παιδί σας, για να φθάσει και να επιστρέψει από το σχολείο του. Η πιο σύντομη διαδρομή δεν είναι απαραίτητα και η πιο ακίνδυνη. Φροντίστε να τη διανύσετε πολλές φορές μαζί του, έτσι ώστε να του αποτυπωθεί σωστά. Ακολουθώντας καθημερινά την ίδια διαδρομή, θα μπορεί σιγά-σιγά να γνωρίσει όλες τις ιδιαιτερότητες και ιδιομορφίες του δρομολογίου και κατά συνέπεια τους ενδεχόμενους κινδύνους.

• Το παιδί πρέπει να μάθει να σταματά στην άκρη του πεζοδρομίου, πριν περάσει στην απέναντι πλευρά του δρόμου. Πρέπει να μάθει να ελέγχει προσεκτικά αριστερά και δεξιά το δρόμο και να τον διασχίζει μόνο όταν θα είναι απόλυτα σίγουρο ότι δεν περνούν οχήματα. Μάθετε στο παιδί σας να αντιλαμβάνεται σωστά πότε ένα όχημα είναι μακριά ή κοντά του.

• Να ντύνετε το παιδί σας με λαμπερά χρώματα (ή χρώματα που «τραβούν το μάτι» των οδηγών) και όχι με μαύρα ρούχα, ειδικά με μουντό ή συννεφιασμένο καιρό. Θυμηθείτε όμως ότι και τα πιο λαμπερά χρώματα δεν φωσφορίζουν το βράδυ σε σκοτεινούς δρόμους. Εξηγείστε στο παιδί γιατί το ντύνετε με ανοικτά χρώματα, ειδικά το βράδυ.

• Όταν συνοδεύουμε παιδιά, όσο βιαστικοί και να είμαστε, θα πρέπει να διασχίζουμε το δρόμο από τις διαβάσεις. Με το Γρηγόρη βέβαια και πάντα από τις λευκές διαγραμμίσεις. Το κάθε παιδί κοντά στην ηλικία των 6 ετών θα πρέπει να ξεχωρίζει τις διαβάσεις των πεζών. Θα πρέπει να ξέρει ότι πατάμε αυτές τις γραμμές, αν θέλουμε να είμαστε ασφαλείς.

• Ποτέ δε φωνάζουμε ένα παιδί που κινείται στο απέναντι πεζοδρόμιο. Η πρώτη του αντίδραση θα είναι να κινηθεί και να περάσει απέναντι χωρίς καν να κοιτάξει το δρόμο. Εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι οι επιπτώσεις μίας τέτοιας ενέργειας είναι τις περισσότερες φορές οδυνηρές. Το παιδί λειτουργεί με έμφυτο αυθορμητισμό.

• Καλό είναι όταν βαδίζουμε στο πεζοδρόμιο το παιδί να μην κρατάει στα χέρια του μπάλα και τα σχετικά. Εάν του φύγει η μπάλα από τα χέρια, ασυνείδητα θα τρέξει να την πιάσει αγνοώντας τα αυτοκίνητα.

• Δώστε το καλό παράδειγμα. Ποτέ μην παραβιάζετε τον ΚΟΚ, ειδικά όταν είστε με το παιδί σας, καθώς τα παιδιά τείνουν να αντιγράφουν τη συμπεριφορά των γονιών σε διάφορες περιστάσεις.