Πιπιλίζει ακόμη το δάχτυλό του όταν θέλει να κοιμηθεί, και τους τελευταίους μήνες, που γεννήθηκε το μωρό μας, πιπιλίζει όλο συχνότερα. Είναι μεγάλο παιδί πια (θα κλείσει τα τέσσερα το Μάιο) και φοβάμαι πως ήδη άρχισαν να πετάγονται τα δόντια του. Πώς μπορώ να του σταματήσω αυτή τη συνήθεια; Δοκίμασα να του δίνω μια στο χέρι μαλακά, αλλά πεισμώνει χειρότερα.
Ο δωδεκάλογος του πιπιλίσματος είναι ό,τι καλύτερο μπορώ να προσφέρω στο πρόβλημά σας:
- Μην εμποδίζετε με κανέναν τρόπο το παιδί να βάλει το χέρι στο στόμα του.
- Μην το δένετε, μην του βάζετε γάντι.
- Μην βάζετε στο δάχτυλο κινίνο, πιπέρι ή οτιδήποτε άλλο φέρνει αηδία ή υποτίθεται πως είναι ειδικό φάρμακο για να κόψει το παιδί την κακή συνήθεια.
- Όχι στην τιμωρία.
- Όχι στην κοροϊδία, την επιτίμηση, την ταπείνωση.
- Όχι στις συνεχείς υπομνήσεις να μην πιπιλάει.
- Όχι στις απειλές και στις φοβέρες ότι θα αρρωστήσει, ότι θα στραβώσει τα δόντια του.
- Όχι στις δωροδοκίες και τα καλοπιάσματα.
- Μην λέτε ποτέ «Σταμάτα την πιπίλα, γιατί θα πάψω να σ’ αγαπάω».
- Μην λέτε ποτέ «Μα μπέμπης είσαι και πιπιλίζεις το δάχτυλό σου;».
- Μην λέτε ποτέ «Αν μ’ αγαπούσες, θα σταμάταγες να βυζαίνεις το δάχτυλό σου».
- Μην ξεχνάτε ότι, όταν πιπιλίζει συνεχώς το δάχτυλό του, «φωνάζει» ότι έχει πρόβλημα, ότι έχει ανάγκη από την αγάπη, την κατανόηση, τη συμπαράστασή σας.
Ο θηλασμός του μεγάλου δαχτύλου, αν είναι έντονος και διαρκεί πολύ, μπορεί να προκαλέσει εξώθηση των μεσαίων δοντιών της άνω γνάθου προς τα μπρος. Η εξώθηση αυτή μπορεί να επεκταθεί ακόμη και στο κόκαλο, με αποτέλεσμα να βγουν και τα μόνιμα δόντια σε όχι σωστή θέση, δηλαδή να προβάλλουν προς τα μπρος και να μην ακουμπάνε στα αντίστοιχα δόντια της κάτω γνάθου. Το πρόβλημα μπορεί να γίνει ακόμη πιο σημαντικό, αν το παιδί είχε ήδη ορθοδοντικό πρόβλημα, ανεξάρτητα από το θηλασμό του δαχτύλου. Αν ο θηλασμός του αντίχειρα γίνεται σταθερά και έντονα μετά τα 5 χρόνια, είναι σκόπιμο να εξεταστεί το παιδί από ορθοδοντικό.
