Κάθε γονιός θα πρέπει να εφαρμόζει τις παρακάτω βασικές αρχές και να τις διδάσκει και στα παιδιά του.
– Να μη χρησιμοποιεί φάρμακα άλλων.
– Να ζητά τη συμβουλή γιατρού και όχι κάποιου φίλου, συγγενή ή γείτονα. Κάθε άτομο έχει τις ιδιαιτερότητές του από πλευράς οργανισμού και τα φάρμακα του γείτονα μπορεί να μην «ταιριάζουν» σ’ αυτόν. Όταν ένας γιατρός χορηγεί θεραπευτική αγωγή, αντιμετωπίζει σφαιρικά τον ασθενή, συνυπολογίζοντας όλες τις παραμέτρους που μπορεί να έχουν σημασία.
– Να μην πιέζει τον γιατρό για χορήγηση φαρμάκων όταν εκείνος δεν το κρίνει απαραίτητο.
– Να αναφέρει με ειλικρίνεια στοιχεία από το ιστορικό του, όπως: γνωστές σ’ αυτόν αλλεργίες, συνυπάρχουσες παθολογικές καταστάσεις, ηλικία, έλλειψη ενζύμων, χρήση άλλων φαρμάκων, έστω και ομοιοπαθητικών. Τα τελευταία συχνά «αποκρύπτονται».
– Να μετρά σωστά τα σιρόπια που παίρνει. Γι’ αυτό πρέπει να χρησιμοποιεί το δοσιμετρικό κουταλάκι που περικλείεται στη συσκευασία τους ή να μετρά με σύριγγα. Σ’ αυτήν τα 5 κυβικά εκατοστά αντιστοιχούν με ένα κουταλάκι του γλυκού.
– Να μη χρησιμοποιεί για τον σκοπό αυτόν το κουταλάκι της κουζίνας, γιατί συχνά δεν έχει τη σωστή περιεκτικότητα.
– Να μη διατηρεί τα φάρμακα σε ντουλάπια που είναι κοντά σε συσκευές που εκπέμπουν υψηλές θερμοκρασίες, όπως ο ηλεκτρικός φούρνος ή τα θερμαντικά σώματα.
– Να μην καταπίνει χάπι όταν βρίσκεται ξαπλωμένος ή μισοκαθισμένος. Τα χάπια πρέπει να τα καταπίνουμε όρθιοι ή καθιστοί, πίνοντας συγχρόνως τουλάχιστο μισό ποτήρι νερό.
– Να ελέγχει πάντα την ημερομηνία λήξης του φαρμάκου.
– Τα ληγμένα φάρμακα πρέπει να πετιούνται στα άχρηστα.
– Τα ληγμένα σιρόπια πρέπει να αδειάζονται πρώτα στον νιπτήρα και μετά να πετιούνται στα άχρηστα.
– Να μην διατηρεί στο σπίτι φάρμακα χωρίς την ετικέτα τους, όπως και χάπια διάσπαρτα έξω από τη συσκευασία.
– Να διατηρεί τα φάρμακα σε σημείο απροσπέλαστο στα παιδιά!
