Της Μυρτώς Αθανασοπούλου 
Όταν ήμουνα μικρή, πριν ακόμα μάθω να διαβάζω, ξάπλωνα στο κρεβάτι το μεσημέρι ανάμεσα στους γονείς μου και έκανα πως διάβαζα το βιβλίο μου. Ήταν μια κίνηση αυτονόητη για ένα παιδί που μεγάλωνε σε ένα σπίτι γεμάτο βιβλία, συντροφιά με δυο γονείς που διάβαζαν συστηματικά.
Σήμερα που είμαι εγώ γονιός, μια από τις μεγαλύτερες απολαύσεις του να έχω παιδί είναι να του διαβάζω βιβλία. Τα παιδικά βιβλία είναι τόσο υπέροχα που αν εμείς δώσουμε στα παιδιά την ευκαιρία να τα γνωρίσουν και να τα βάλουν στη ζωή τους θα είναι πολύ δύσκολο να μην τα αγαπήσουν. Έτσι το διάβασμα θα γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας των παιδιών.
Υπάρχουν στην αγορά βιβλία πάνινα με υπέροχες πολύχρωμες εικόνες. Αφήστε τα μωρά να τα ξεφυλλίσουν, να τα χαζέψουν, να τα «γευθούν». Δείξτε τους τις εικόνες στο βιβλίο και ονοματίστε τις. Γυρίστε μαζί τις σελίδες ώστε να εξοικειωθούν με την κίνηση.
Διαβάστε τους κάτι, ακόμα κι αν είναι πολύ μικρά για να καταλάβουν. Δοκιμάστε να τους διαβάσετε ποιηματάκια. Η ομοιοκαταληξία σίγουρα θα τραβήξει την προσοχή τους και θα ηχεί ευχάριστα στα αυτιά τους.
Αφηγηθείτε στα μωρά την καθημερινότητά σας. Ακούγεται περίεργο αλλά εννοώ απλώς ότι μπορείτε να τους διηγηθείτε τη διαδικασία της μπουγάδας ή του διπλώματος των ρούχων (μεγάλο μέρος της καθημερινότητας τους πρώτους μήνες του μωρού). Αυτό βοηθάει πολύ στην ομιλία, όπως λένε οι παιδίατροι, αλλά κατά τη γνώμη μου εξοικειώνει τα παιδιά με το ρυθμό της αφήγησης.
Έχετε τα βιβλία τους εύκαιρα. Έτσι κι αλλιώς το σπίτι σας θα μοιάζει με ναρκοπέδιο σπαρμένο με παιχνίδια, οπότε φροντίστε να είναι και τα βιβλία ανάμεσα στα πράγματα που το μικρό παιδί βλέπει συνεχώς μπροστά του και τα φτάνει εύκολα. Τα χρώματα και οι ζωγραφιές σίγουρα θα του κινήσουν το ενδιαφέρον.
Πείτε τους μια ιστορία χρησιμοποιώντας μόνο τις εικόνες ενός βιβλίου, αν είναι πολύ μωρά για να τους το διαβάσετε. Κάποια στιγμή που έψαχνα κάτι καινούριο να διαβάσω στην κόρη μου, βρήκα τη δικιά μου σειρά με τη Μυθολογία της Σοφίας Ζαραμπούκα. Επειδή το 2χρονο μάλλον δεν είναι αρκετά ώριμο για να ακούσει τις ιστορίες για τις μπερμπαντιές του Δία, άρχισα να του λέω άσχετες ιστορίες ερμηνεύοντας τις καταπληκτικές ζωγραφιές της Ζαραμπούκα, και ξετρελάθηκε.
Το πιο εύκολο: Στην ερώτηση συγγενών και φίλων «τι δώρο να φέρω στο παιδί;», απαντήστε «ένα βιβλίο». Έτσι γλιτώνετε και από το να πλουτίσετε τη συλλογή σας από λούτρινα ζωάκια.
Γραφτείτε στη δημοτική βιβλιοθήκη. Κάπου κοντά σας υπάρχει δημοτική βιβλιοθήκη και κατά πάσα πιθανότητα έχει παιδικό τμήμα. Εκεί θα βρείτε πολλά πολλά βιβλία που μπορείτε να δανειστείτε και να διαβάσετε στο σπίτι, για να μην αναγκάζεστε να λέτε συνέχεια στο παιδί να κάνει ησυχία. Οι περισσότερες παιδικές βιβλιοθήκες των δήμων οργανώνουν εκδηλώσεις και εκπαιδευτικά προγράμματα που είναι δωρεάν. Τι καλύτερο;
Πηγαίνετε μαζί με το παιδί στο βιβλιοπωλείο και αφήστε το να διαλέξει μόνο του τι θέλει να αγοράσει (σε λογικά πλαίσια. Αν διαλέξει την Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, ας πούμε, πατήστε πόδι). Ακόμα καλύτερα, πηγαίνετε με το παιδί στην Έκθεση Βιβλίου. Είναι ένας πολύ ευχάριστος τρόπος να περάσετε ένα απόγευμα, κάνοντας περατζάδα και ξεφυλλίζοντας βιβλία, και πολύ πιθανόν να υπάρχουν και εκδηλώσεις ειδικά για τα παιδιά.
Όλα αυτά έχουν σκοπό να περάσουν στο παιδί την αντίληψη ότι το να διαβάζουμε είναι κάτι αυτονόητο. Ότι είναι άλλο ένα πράγμα που κάνουμε για να απολαμβάνουμε τη ζωή, όπως το να πηγαίνουμε βόλτες, να βλέπουμε ταινίες και να παίζουμε με τους φίλους μας.
Αλλά για να πιάσουν όλα αυτά χρειάζεται και κάτι άλλο, σημαντικό. Να βλέπουν εσάς να διαβάζετε. Αλήθεια, τι διαβάζετε αυτή την περίοδο;
